نقش رموز عرفانی درپایداری مجموعه آرامگاه شاه نعمت الله ولی

معمولا آنچه دربررسی اثری معمارانه موردتوجه است بحث پیرامون جنبه های مادی و فضای کالبدی بناست حال آن که میتوان با نگاهی معناگرایانه درجستجوی ریشه شکل گیری پیوند کالبد ومعنا و کیفیت این ارتباط دردنیای عرفان نیز بود مقاله حاضر درجستجوی یافتن نشانه ها و نمودهای بارز عرفان درمعماری بنای شاه نعمت الله است بنایی که مریدان و درویشان این مکان را برای عبادت خویش انتخاب کردها ند و درپی پاسخ به این سوال که رموز عرفانی چگونه دربنا ظاهر شده و تاثیر خود را بران گذاشته اند تحقیق درحوضه تحقیقات کیفی می باشد که واقیعات را درونی می داند و با روش استقرایی عوامل موثر برپدیده را تبیین می کند دراصل با تفسیری فراتاریخی رو به رو هستیم تحقیق با بیان تعاریف لغوی عرفان و معماری و بررسی عرفان و هنر ازدیدگاه فلسفی اغاز میگردد و درپی پاسخ به چگونگی رابطه هنروعرفان رابطه هنرومعماری را بیان می دارد و با بازگشتی به گذشته می کوشد تا نشان دهد دین را با هنر سازگاریست درنهایت تحقیق براساس تفکری اعتقادی می کوشد تا عناصرشاخص به کاررفته دربنا مانند آب درختان رنگ نقوش و ... را به ترتیب قرارگیری فضاها توصیف و نحوه ارتباط این عناصر را با رموز عرفانی بیان کند مقاله ح اضر سعی دارد معماران معاصر را با عناصر و مفاهیم تجریدی اشنا کند و نیز به عناصروارایه های معماری سنتی یاداوری داشته باشد

کلیدواژه ها:

عرفان ، آرامگاه شاه نعمت الله ولی ، معماری سنتی ، رازورمز ، بیان نمادین