بررسی تأثیر شرایط اقلیمی در شکل معماری مساکن مناطق سرد و کوهستانی - مطالعه موردی: مجتمع مسکونی آسمان تبریز

یکی از مهمترین وظایف معماران از ابتدای پیدایش سکونت جمعی،برقراری آسایش فیزیکی و کالبدی انسان در فضاهای زیستی، از جمله ساختمان هاست که یکی از عوامل اصلی ایجاد آسایش در ساختمان، ایجادتعادل حرارتی بین محیط درون و بیرون آن است. در معماری سنتی و تاریخی ما مسئله مذکور به طرق مختلفی از جمله تغییرات شکلی بنا، جهت گیری مناسب بنا نسبت به زاویه تابش، باد، ترکیب بندی اعضایسازه ای و بکارگیری انواع مصالح سازگار با محیط و... مرتفع شده بود. با ورود تکنولوژی های جدید در امر ساخت و ساز و رواج استفاده از تاسیسات مدرن به ویژه در سال های اخیر، به تدریج ملاحظات اقلیمیشاخص در ساخت و سازهای جدید کمرنگ تر شده و سیستم های برودتی و حرارتی مدرن عهده دار این مهم شدند. بررسی میزان توجه به ملاحظات اقلیمی از یک طرف و ارزیابی کارایی تکنولوژی و سیستم های بکار رفتهدر شکل معماری ساختمان های جدید از طرف دیگر هدف اصلی این مقاله می باشد. به همین منظور بافت مجتمع مسکونی آسمان تبریز به عنوان نمادیاز ساخت و ساز جدید و سبک معماری نوین برای مطالعه موردی در این تحقیق انتخاب شده است. روش کار در این تحقیق به صورت 1 پیمایشی و - برداشت های میدانی از طریق عکس برداری، تهیه پلان ساختمانی، استفادهاز عکس های هوایی و... 2 روش اسنادی و کتابخانه ای از طریق مراجعه - به بانک های اطلاعاتی مرتبط از جمله سایت های اینترنتی، مقالات داخلی و خارجی، کتب و ارگان های مرتبط با موضوع تحقیق می باشد. تحقیقحاضر از نوع تحقیقات کاربردی بوده و به صورت موردی انجام می گیرد. مطالعات موردی انجام گرفته در بافت مجتمع مسکونی آسمان تبریز حاکیاز آن است که در این مجتمع در بسیاری از موارد از جمله جهت گیری بناها در مقابل تابش آفتاب، نوع بازشوها و اندازه آنها، ارتفاع مفید سقف، نوع پنجره ها، سرانه فضای سبز، ارتفاع زمین، بکارگیری آبنما در محوطه ی ساختمان ها و... ملاحظات اقلیمی مورد توجه بوده، ولی در برخی موارد از جمله نوع مصالح بکار رفته، رنگ مصالح و عدم نورگیری قطعات شمالی و... تابع شرایط اقلیمی نبوده و صرفاً مشکلاتمذکور از طریق تکنولوژی هزینه بر و با مصرف انرژی بالا مرتفع شده اند .

کلیدواژه ها:

اقلیم ، شرایط اقلیمی ، طراحی اقلیمی ، مجتمع مسکونی آسمان تبریز ، تبریز