بررسی عوامل پایداری اجتماعی در طراحی مجتمع های مسکونی

در سال های اخیر، پایداری از مهم ترین مباحث مطرح شده در تمام عرصه ها به ویژه در فضای معماری و شهر سازی می باشد. پایداری در پی ایجاد تعادل در سه مؤلفه اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعیحاصل می گردد، که البته وجوه اقتصادی و زیست محیطی تا حدی مورد توجه قرار گرفته اند و حدالامکان ضوابطی نیز برای آن های در نظر گرفته شده است، اما در این میان بعد اجتماعی پایداری مورد کمتوجهی واقع شده است. از این رو در این پژوهش سعی می شود تا پایداری اجتماعی در یکی از فضاهای مهم معماری یعنی مسکن و به طور مشخص مجتمع های مسکونی بررسی گردد. بنابراین در پیپاسخگویی به سؤالاتی نظیر چیستی پایداری اجتماعی و ملاک های آن در مجتمع های مسکونی، عوامل پایداری در مجتمع های مسکونی ایران از دیدگاه صاحب نظران، همچنین شاخص های مسکن مبتنی بر رویکردپایداری اجتماعی در ایران از دیدگاه ساکنان و با بهره گیری از مطالعات از پیش صورت گرفته توسط سایر محققین در این زمینه، پایداری اجتماعی در مجتمع های مسکونی در سایه اصول اولیه واساسی چون: عدالت، زیبا شناختی، راحتی، آسایش، امنیت و رشد کودکان، هویت اجتماعی و سایر موارد مشابه بررسی گردیده و در نهایت راه هایی برای رسیدن به این پایداری ارائه خواهد شدروندتحقیق به این صورت می باشد که برای درک بیشتر موضوع مورد چالش ابتدا از طریق مطالعات کتابخانه ای، یک سری مبانی نظری در رابطه با مفاهیمی چون پایداری اجتماعی و مسکن بیان می گردد، درادامه با کمک نظرات جامعه متخصصان از تدوین پرسشنامه استفاده می شود. در نتیجه مدل تحلیلی پژوهش که در برگیرنده مدل کلی عوامل کالبدی اثرگذار بر پایداری اجتماعی مجتمع های مسکونی می باشد، تدوین گردیده و در انتها پیشنهاداتی در جهت ارتقای پایداری اجتماعی در مجتمع های مسکونی در دو بعد فضایی و فعالیتی ارائه خواهد گردید

کلیدواژه ها:

پایداری ، توسعه پایدار ، پایداری اجتماعی ، مسکن ، مجتمع مسکونی