پیوند زیبایی شناسی معماری و ادبیات ایران

زیبایی شناسی پدیده ای روانی و احساسی است که همهانسانها درباره آن تصوراتی دارند اما درحوزه هنرتعریف دقیقی ازآن ارایه نشده است زیبایی درمعماری ایران و ادبیات آن بدنبال اسایش روانی و ارمانی انسانها است ادبیات با شیوه شهودی خود و معماری با شیوه معناگرایانه انسان را درسیرتعالی به سوی پروردگار ارامش سوق دهند عرفان و نمادگرایی بکاررفته درعناصرمعماری و ادبیات ایران شباهت فوق العاده ای دارند هدف ازانجام این تحقیق این است که پس ازبررسی تعاریف گوناگون زیبایی مبدا و منشا این تعاریف درطراحی فضاهای معماری ایران و ساختارادبیات فارسی بررسی گردد روش کاردراین تحقیق توصیفی با تکیه برمطالعات کتابخانه ای و اسنادی می باشد دربررسی عنوان تحقیق اصول زیبایی شناسی درمعماری ایران و ادبیات آن مورد بررسی قرارگرفته و یافتههای تحقیق براساس عناصر استفاده شده درآنها تبیین شده اند این یافته ها زشتی و زیبایی را وابسته به دیدگاه و مواضع هستی شناسانه ادمی می دانند یزرا نوع نگاهی ادمی به هستی و پدیده های درخلق اثار هنری منجر به ایادتنوع بروز دیدگاه های ابداعی و اختلاف نظرهای سلیقه ای می شود ازاین رو معماری به عنوان یک هنربصری شهودی و ادبیات به مثابه هنری شهودی با تمام تمایزاتشان درافرینش زیبایی داد و ستدی نغز با یکدیگر دارند چنانکه گویی ساختن وسرودن دریک گستره سیرمی کنند انچه دراین دوهنرمتعالی منجر به خلق زیبایی میشود و اجزا و عناصرسازنده نیست بلکه تناسب و هماهنگی میان اجزا و بداعت و نواوری غیرمنتظرانه آنها است

کلیدواژه ها:

زیبایی شناسی ، معماری ، ادبیات