بررسی تاثیر تنش خشکی بر قدرت آللوپاتیک چاودار(Secale cereal L.)

به منظور گسترش کشاورزی پایدار، از چاودار به عنوان یک گیاه پوششی مناسب برای کاهش مصرف علفکش ها در نظام های کشاورزی استفاده می شود. برای بررسی اثر تنش خشکی بر قدرت آللوپاتیک چاودار بر جوانه زنی و رشد گیاهچه گلرنگ وحشی، آزمایشی بصورتفاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با دو فاکتور انجام شد. فاکتورهای مورد استفاده عبارتند از دو سطح تنش ( خشکی ، عدم خشکی) و چهار سطح غلظت عصاره چاودار صفر(شاهد)، 6/5٪ و 25٪ و 50٪ که از اندام هوایی تهیه شد. تنش خشکی زمانی که ارتفاع بوته چاودار 20 سانتی متر بود اعمال گردید و عصاره گیری زمانی انجام شد که ارتفاع گیاه به 30 سانتی متر رسیده بود. نتایج نشان داد عصاره آبی چاودار در دو تیمار تنش خشکی و عدم خشکی اثر منفی بر جوانه زنی و رشد گیاهچه گلرنگ وحشی داشت. درصد جوانه زنی در سطوح 25 و 50 درصد در تیمار تنش خشکی به ترتیب 58/34 ، 45/83 درصد و در تیمار عدم خشکی به ترتیب 91/77، 93/75 درصد کاهش یافت. به طور قابل توجهی غلظت 6/5 درصد عصاره چاودار، به ترتیب افزایش 85 درصدی در تیمار تنش خشکی و89/25 درصدی در جوانه زنی تیمار عدم خشکی نشان داده شد. همچنین تیمارهای تنش خشکی و عدم خشکی بر طول ساقه چه و ریشه چه گلرنگ وحشی تفاوت معنی داری نداشت. به علاوه، عصاره آبی چاودار سبب کاهش وزن خشک گیاهچه گلرنگ وحشی گردید. از نتایج چنین به نظر می رسد عصاره آبی چاودار پتانسیل بالایی برای کنترل جوانه زنی بذر و رشد گیاهچه گلرنگ وحشی دارد.

کلیدواژه ها:

آللوپاتی ، تنش خشکی ، جوانه زنی ، چاودار ، رشد گیاهچه