بررسی عوامل موثر بر گرایش اقوام به سکونت در محلات قومی در شهرهای چند فرهنگی (مطالعه موردی شهر بندرترکمن)

ازجمله پیامدهای ملموس چندگانگی فرهنگی در شهرها ایجاد محلات خاص قومی و نژادی در درون این جوامع است که با مفهوم گتو (محلات قومی و نژادی ) شناخته می شود. مساله جدایی گزینی اقوام و ایجاد محلات قومی و نژادی در شهر بندرترکمن (به عنوان جامعه مورد بررسی) از جمله مسائلی است که از بدو ایجاد این شهر (1309) تاکنون به عنوان مسئله ای حل نشده باقی مانده است. سوال اساسی این است که عوامل اجتماعی موثر بر گرایش اقوام به سکونت در محلات قومی کدامند. از جمله مهمترین نظریات ارائه شده و تحقیقات تجربی انجام گرفته در طی سال های اخیر می توان به نظریه هنری و هاردین (2006) در اصلاح و بازبینی دیدگاه فرضیه تماس آلپورت اشاره کرد که چارچوب نظری تحقیق بر این مبنا است. به منظور بررسی تجربی این دیدگاه نظری 365 نفر از ساکنین 4 محله قومی در شهر بندرترکمن به عنوان نمونه انتخاب گردیدند و با گردآوری داده ها از طریق پرسشنامه و با استفاده از آزمون رگرسیون به روش گام به گام نتایج ذیل به دست آمد. از میان متغیرهای مورد بررسی تعصب قومی و نژادی بیشترین تاثیر را بر متغیر وابسته دارد. پایگاه اجتماعی، فاصله اجتماعی و روابط اجتماعی از جمله متغیرهای موثر دیگر بر گرایش اقوام به سکونت در محلات قومی بودند.

کلیدواژه ها:

محلات قومی ، دیدگاه فرضیه تماس ، پایگاه اجتماعی ، تعصب قومی ، فاصله اجتماعی ، روابط اجتماعی