مدیریت و توسعه گردشگری در روستای نگل با تاکید بر گردشگری مذهبی

صنعت توریسم اکنون به عنوان صنعتی پویا با ویژگیهای توسعه مدارانه خود، بخش مهمی از فعالیت های تولیدی را در جهان (پیشرفته) و (روبه رشد) به خود اختصاص داده است. رشد این صنعت در هر کشور، نیاز به استراتژی مناسب و برنامه ریزی و مدیریت بالنده دارد. هدف این پژوهش ارزیابی و امکان سنجی توانمندی جذب گردشگری روستای نگل با استفاده از مدل بررسی swot است. در این مدل ارزیابی کننده در نقاط ضعف، قوت، فرصت و تهدیدها بهترین راهبرد برای فرایند برنامه ریزی راهبردی صنعت گردشگری محسوب می شود. روش جمع آوری داده ها وتحلیل اطلاعات استفاده نیز بیشتر اسنادی،توصیفی –تحلیلی است. یافته های تحقیق از بررسی توانایی های این روستا در زمینهصنعت نوپای گردشگری، حاکی از این واقعیت است که این روستا به لحاظ موقعیت خاص جغرافیایی خود و واقع شدن بین دو شهر سنندج ومریوان، داشتن آب و هوای مطبوع و دلپذیر و بهره مندی از مناظر چشم نواز طبیعی و تاریخی، ظرفیت تبدیل شدن به یکی از قطبهای بزرگگردشگری کشور را دارا است. مانع اساسی و ضعف بزرگ در راه رسیدن به این هدف به تعدد تصمیم گیران و مسائل مدیریتی و ضعف در زیرساخت ها باز می گردد. راهکارهای این پژوهش در بهینه سازی وضع موجود و ساماندهی صنعت گردشگری در این استان می باشد.تجزیه و تحلیل های تجربی در منطقه مطالعه شده نشان می دهد که آستانه آسیب پذیری این منطقه به علت گردشگری بودن بسیار بالاست و نیازمندبازنگری و ارائه سیاست های مناسب در جهت رفع محدودیت ها و استفاده از مزیتهای نسبی موجود می باشد. نتایج نشان داد که در مجموع می توان گفت که اگر گردشگری روستایی می خواهد به پایداری برسد و نقش مثبتی در زندگی مردم روستا ایفا کند، نیازمند تعیین و توسعهراهکارهای مشخص، مدیریت محیط زیست، توسعه مشارکت محلی، قوانین صریح و محکم، بازار یابی پایدار و برنامه ریزی واقع بینانه است.

کلیدواژه ها:

گردشگری روستایی ، مدل SWOT ، دهستان نگل