ارزیابی و تحلیل تجارب مدیریت روستایی

مدیریت مهم ترین عامل در حیات، رشد و بالندگی یا مرگ یک جامعه است و روند حرکت از وضع موجود به سوی وضع مطلوب را کنترل می کند. نظام مدیریت روستایی در ایران چند قرن سابقه دارد و طی سالیان طولانی به لحاظ ساختارهای اجتماعی، تحولات و دگرگونی های پیچیده ای داشته و بررسی این سابقه از یک سو حاوی نکات قابل توجه در روش های اداره روستاهاست و از سوی دیگر متاثر از تجربیات گذشته است. متأسفانه خلاء مدیریت کارآمد و اصولی در روستاها در تمامی این ادوار به خصوص تا سال 1340 و در دهه های اخیر مشکلات عدیده ای را برای روستاییان ایجاد نموده است. مدیریت روستایى ایران رویکرد چندگانه اى است که از آن میان مى توان به رویکردهاى دو مقطع زمانى تا قبل از انقلاب اسلامى و پس از انقلاب اسلامى اشاره کرد. پس از انقلاب، مدیریت روستایى بر محور بینش روستائیان و جامعه روستایى استوار گردید به ویژه آن که پس از سال 1377 و با تأسیس دهیاریها در برخى روستاها، اداره روستاها به دهیاری ها که برخاسته از بطن روستا هستند، سپرده شد.

کلیدواژه ها:

مدیریت ، مدیریت روستایی ، تجارب مدیریت ، جامعه روستایی