بررسی مدل های خرابی در روش های تحلیلی - تجربی طراحی روسازی

در بحث مدیریت زیر ساخت های راه و در سطح شبکه مدل های عملکرد روسازی برای تخصیص منطقی بودجه مورد نیاز نقش بسزایی دارند در سطح سیاست گذاری مدل های پیش بینی عمرکدی برای برنامه ریزی وسیاست گذاری مناسب به منظور اولویت بندی پروژه های تعمیر و بازسازی و بکارگیری روش درست در زمان درست اهمیت ویژه ای دارند در سال های گذشته مدل های خرابی زیادی در سرتاسر دنیا ایجاد شده اند که ماهیت بسیاری از این مدل ها بدلیل تفاوت آنها در قابلیت پیش بینی خرابی های روسازی با دقت منطقی و داده های ورودری مورد نیاز با یکدیگر متفاوت می باشد بیشتر این مدل ها تجربی بوده و برای شرایطخ اص آب و هوایی و ترافیک مورد استفاده قرار می گیرند تعداد دیگری از این مدل ها تحلیل - تجربی هستند که برای برخی از داده های ورودی خود نیازمند مدل های تحلیلی می باشند که در این مطالعه مدل های تحلیلی - تجربی مربوطب ه خرابیه ای خستگی و شیارشدگی مورد بررسی قرار گرفتند نتایج این مطالعه نشان داد که برای خرابی خستگی مدلیکه بتواند کل روند ترک خوردگی (ایجاد و گسترشت رک) را پوشش دهد مناسب تر است که در این تحقیق روش موسسه حمل و نقل تگزاش به عنوان روش برتر معرفی می گردد همچنین برای خرابی شیارشدگیروش «لایه - کرنش» روش دقیق تری برای پیش بینی این نوع خرابی است چون مقدار واقعی شیارشدگی درهر لایه را پیش بینی می کند.

کلیدواژه ها:

مدل های خرابی ، تحلیلی - تجربی ، مدل های خستگی ، مدل های شیارشدگی ، موسسه حمل و نقل تگزاس