بررسی تطبیقی شاخص های پایدار با ساختار کالبدی بازارهای سنتی اصفهان

معماری سنتی ایران دارای ویژگیهای خاصی میباشد که مسایل زیباشناختی و زیست محیطی را در طراحی خود در نظر گرفته است. این اصول در ابنیه سنتی ایران مانند خانه های مسکونی و در فضاهای شهری مانند بازار، مسجد و مدرسه دیده میشود . معماری پایدار سعی مینماید آسایش را برای کاربران از نظر اقتصادی، اجتماعی و محیط زیست فراهم آورد. بسیاری از ابنیه سنتی ایرانی که اصول پایداری بر طراحی آنها حکمفرما میباشد؛ در بافت قدیم شهر قرار دارند. با توجه به اینکه این اصول در معماری معاصر ایران کمتر لحاظ میشود؛ حفظ این ابنیه و بافت تاریخی قدیم شهرها ضروری میباشد. با بازخوانی اصول پایداری که در عناصر معماری و شهری در ایران استفاده شده است؛ میتوان به ارتقا کیفیت معماری معاصر در ایران کمک نمود. در این مقاله سعی بر آن است که به بررسی بازار قیصریه اصفهان به عنوان یک عنصر پایدار شهری پرداخته شود. به منظور دستیابی به این هدف ابتدا مفاهیم مرتبط با معماری پایدار و اصول آن را بررسی و سپس به بیان اصول معماری پایدار که در طراحی بازار قیصریه استفاده شده است، پرداخته میشود.بر اساس بیافته های این تحقیق بازار سنتی قیصریه اصفهان یک عنصر پایدار در شهر اصفهان محسوب می شود که تمامی شاخص های پایداری در آن به چشم می خورد و این عنصر همچون الگویی برای طراحان آینده ایفای نقش می کند ، که حفظ و نگهداری این آثار به عنوان میراث ملی از جمله وظایف تک تک ما محسوب می شود. روش تحقیق از نوع توصیفی ، تحلیلی و روش گرد آوری اطلاعات با استفاده از منابع کتابخانه ای ،اسنادی و میدانی می باشد.

کلیدواژه ها:

شاخص های پایداری ، پایداری اجتماعی ، پایداری اقتصادی ، پایداری محیطی ، بازار قیصریه اصفهان