بررسی ضربه ناشی از حوادث در محوطه مدارس بر روی دانش آموزان

در نظر گرفتن مسایل ایمنی کوچک، باعث روی دادن حوادث بزرگ می شود. موردی که در این مقاله به بررسی آن پرداخته شده آن است که با تحقیقات که از بیمارستان ها صورت گرفت حدود قابل توجهی از مراجعین اورژانس ها، شامل افرادی هستند که دچار زمین خوردن یا افتادن از بلندی شده اند، در ضمن، تحقیقات دیگر از سازمان نوسازی مدارس حاکی از آن بود که درمحوطه سازی اکثر مدارس ایران از بتن یا آسفالت استفاده می شود. با مقایسه این دو مسئله خطری که دانش آمزوا مدارس را تهدید میکند، نمایان شد. در این مقاله سعی شده است تا سر خوردن انسان در هنگام راه رفتن تحلیل شود و اثر ضربه ناشی از سقوط فرد مورد بررسی قرار گیرد. با توجه به مصالح مصرفی در محوطه سازی مدارس در صورت حادثه برای دانش آموزان احتمال ضربه به جمجمه و خون ریزی مغزی محتمل است. لذا با نگاهی تحلیلی به این گونه حوادث سعی شد تا راهکارهای کاهش این حوادث بررسی شود. در این راستا با استفادهاز روش های المان محدود و نرم افزار ANSYS پاشنه کفش مدل شد و پیشنهاد می شود که در فاصله 2.033cm از پاشنه کف تا 3.6632cm از پاشنه با ایجاد زائده های رو به سمت جلو می توان با افزایش اصطکاک تا حد امکان از سر خوردن جلوگیری کرد در ضمن در محوطه مدارس حتی المقدور زمین باری داخل محوطه چمن کاری، یا باماسه پوشانده شود تا ضربه (Dt) وارده به شخص افزایش یافته و در نتیجه نیروی انتقالی کاهش یابد.

کلیدواژه ها:

ضربه ، محوطه مدارس ، سختی بالای مصالح (k) ، صدمات به دانش آموزان