بررسی اثرات توسعه شهری بر افزایش رواناب شهری با استفاده از مدل SWMM (مطالعه موردی:محدوده ای از منطقه 22 تهران)

یکی از عمده ترین مشکلات و تنگنا های اکثر شهرها، فقدان سیستم های فاضلاب شهری و عدم پیش بینی های لازم در طراحی شهری مبتنی بر ایجاد شبکه جمع آوری آب های سطحی و حتی جدول های با عرض و شیب مناسب جهت هدایت آب های سطحی می باشد. رشد سریع جمعیت،توسعه شهری و صنعتی شدن جوامع نیز این مشکلات را تشدید می نمایند زیرا تاثیرات نامطلوبی بر هیدرولوژی حوزه آبریز داشته و سبب تشدید سیلاب ها می گردند.از این رو شبیه سازی حوزه های شهری در اولویت قرار گرفت. برای انتخاب مدل کامپیوتری مناسب،پس از بررسی مدل های کامپیوتری متعدد موجود،مدل SWMM با توجه به قابلیت های بالای آن در شبیه سازی سیستم های زهکشی شهری،در نظر گرفته شده است. ابتدا قسمتی از شبکه آب های سطحی منطقه 22 تهران شبیه سازی شده و با توجه به نمودار شدت مدت فراوانی ایستگاه کن،بارش با دوره بازگشت های 25،50،5،10،2 و 100 سال را در مدل وارد گردید و در نهایت کفایت سیستم جمع آوری در مقابل دوره بازگشت های مختلف را بررسی شد. بحرانی ترین قسمت های سیستم شناسایی گردید وترمیم مورد نیاز انجام شد. مدل SWMM،کارائی لازم برای بررسی شبکه جمع آوری سیلاب در حوزه شهری را دارا می باشد.همچنین دبی های میانگین و ماکزیمم در شبکه در دوره بازگشت های مختلف آورده شده است.یستم فوق جواب گوی بارش با دوره بازگشت 100 سال را نیز می باشد.

کلیدواژه ها:

رواناب شهری ، مدل SWMM ، توسعه شهری