تهیه نقشه پتانسیل ارتفاع رواناب حوزه آبخیز رودخانه بالقلی چای با استفاده از روش SCS و تکنیک GIS

روش شماره منحنی سرویس حفاظت خاک (SCS-CN) یکی از روش های اصلی است که به طور گسترده برای پیش بینی رواناب مستقیم ناشی از بارندگی مورد استفاده قرار گرفته است. این روش به طور عمده به تأثیر گروه هیدرولوژیکی خاک، کاربری اراضی، عملیات اصلاحی و وضعیت هیدرلوژیکی در تبدیل بارندگی به رواناب توجه شده است. در این مطالعه جهت تهیه نقشه شماره منحنی حوزه آبخیز بالقلی چای از الحاقیه HEC-GeoHMS،نرم افزار Arc GIS و تصاویر ماهواره ای Google Earth استفاده شد. همچنین به منظور آنالیز آماری داده های حداکثر بارش روزانه از نرم افزار excel ،SPSS و Easy Fit استفاده شد. در نهایت نقشه ارتفاع رواناب با دوره بازگشت 100 سال تهیه شد. با توجه به نتایج حاصله 57 درصد از مساحت حوزه دارای ارتفاع رواناب متوسط تا کم (9/5_17/1 میلی متر) و 35 درصد زیاد (34/4_17/1 میلی متر) 6 درصد بسیار زیاد (59/6_34/4 میلی متر) بوده و تنها 2 درصد از مساحت کل دارای توان تولید رواناب ناچیز (9/5_3/5 میلی متر) می باشد؛ بنابراین قسمت اعظم حوزه داری پتانسیل تولید رواناب متوسط تا زیاد است که حجم نسبتا زیادی از رواناب در اثر رگبارها را تولید و به صورت سیلاب هایی بزرگ، جریان می یابد و ضروری است که با برنامه ریزی اصولی و ارائه راهکارهای مدیریتی مناسب نسبت به مهار رواناب ها اقدام کرد.

کلیدواژه ها:

آبخیز بالقلی چای ، رواناب ، روش SCS و شماره منحنی (CN)