ارزیابی قابلیت اجرایی کاهش مصرف آب خانگی در ساختمان های سبز بر مبنای الگوی امتیازدهی LEED

امروزه گسترش ساختمان های سبز (سازگار با محیط زیست) به عنوان راهکاری مناسب برای کاهش مشکلات زیست محیطی و افزایش بهره وری آب و انرژی در صنعت ساختمان مورد توجه طراحان و مهندسین قرار گرفته است. در ای مقاله با توجه به نقش موثر مصرف آب در اهداف ساختمان های سبز و اهمیت بالای ای مقوله در کشور، میزان قابلیت اجرایی مصرف آب در ساختمان بر اساس راهکارهای ارائه شده آیین نامه لید (LEED) برای ساختمان سبز ارزیابی می گردد. برای این منظور روش ها و اسبتراتژی های آیبین نامه لید (LEED) که می تواند در ایران به کاهش مصرف آب خانگی کمک نماید بررسی می شود. ارزیابی این راهکارها در اینجا بر اساس دو دیدگاه کلان ( مدیران اجرایی، مدیران دولتی، شهرداری ها و ..) و خرد (پیمانکاران، مشاوران و سازندگان منازل مسکونی) انجام می شود. سپس با استفاده از معیارها و تجربه خبرگان، با استفاده از روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی دیدگاه آنان را به صورت مجزا برای استراتژی هایی که می تواند به اجرایی شدن ای آیی نامه و راهکارهای پیشنهاد شده در آیین نامه لید LEED کمک نماید اولویت بندی می گردد. نتیجه ارزیابی ها نشان داد که بهترین استراتژی برای اجرایی کردن آیی نامه و راهکارهای موجود از دید کلان استفاده از سیاست های تنبیهی با شدت زیاد نظیر افزایش آب بها و عوارض شهرداری می باشد. از جنبه دیدگاه خرد که بر اساس آن بهتری راهکارهای آیی نامه را معرفی می نماید استفاده از تکنولوژی های نوی کاهش مصرف آب خانگی نظیر وسائل و تجهیزات کم مصرف آب (نظیر شیرهای چشمی، دوش حمام و ماشی های شستشو با درجه کیفیت با و...) به عنوان برتری گزینه که بیشترین اثربخشی را خواهند داشت نتیجه گیری شده است.

کلیدواژه ها:

LEED2 ، مصرف آب ، ساختمان سبز ، فرآیند تحلیل سلسله مراتبی