تأثیر عامل اکولوژیک ارتفاع از سطح دریا بر تنوع گونه های چوبی در زاگرس شمالی(مطالعه موردی: جنگل های سردشت)

هدف از این تحقیق بررسی تأثیر تغییرات ارتفاع از سطح دریا بر تنوع گونه های چوبی در جنگلهای زاگرس شمالی بود. 178 قطعه نمونه با روش آماربرداری ترانسکت با طول ثابت 50 متر جهت نمونه برداری از پوشش درختی و درختچه ای برداشت شد. ارتفاع از سطح دریا، نوع گونه های چوبی و سطح تاج پوشش هر گونه در هر ترانسکت ثبت شد. ارتفاع از سطح منطقه به 4 طبقه (1400-1200، 1600-1400، 1800-1600و2000-1800 متر) طبقه بندی شد. شاخص های غنا گونه ای(تعداد گونه ها در هر ترانسکت)، شاخص تنوع گونه ای شانون و سیمپسون و شاخص یکنواختی شانون برای هر ترانسکت بر اساس سطح تاج پوشش گونه ها محاسبه شد. میانگین شاخص های تنوع گونه ای مختلف در طبقات ارتفاعی فوق با آزمون کروسکال والیس مقایسه شد. نتایج نشان داد ارتفاع از سطح دریا بر تنوع، غنا و یکنواختی گونه های چوبی تأثیر معنی داری داشت. با افزایش ارتفاع میزان شاخص های تنوع، غنا و یکنواختی ابتدا افزایش و سپس کاهش یافت و طبقه ارتفاعی میانی (1600-1400 متر) بیشترین مقادیر شاخص ها را بخود اختصاص داد.

کلیدواژه ها:

تنوع گونه ای ، غنای گونه ای ، یکنواختی ، ارتفاع از سطح دریا ، جنگل های زاگرس