توسعه گردشگری روستایی شهرستان نطنز با تاکید بر چشم انداز معماری روستای ابیانه

در حال حاضر بسیاری از روستاهای کشور به خاطر نبود درآمد کافی دچار بحران شده است. در این بین گردشگری روستایی به عنوان ابزاری نوین در توسعه مناطق روستایی در بسیاری از کشورها مورد توجه قرار گرفته است. در کشور ایران نیز برای رهایی از بحران گریبانگیر مناطق روستایی می بایست توجه ویژه به امر گردشگری شود. از طرفی برای بهره برداری بهینه از جذابیت ها و فرصت های توریسمی روستاها و نیز تحقق اهداف توسعه پایدار ، برنامه ریزی گردشگری مناطق روستایی امری ضروری می باشد. شناخت شرایط محیطی و بخصوص شرایط بیوکلیماتیک مناطق روستایی کمک شایانی را به امر برنامه ریزی می نماید. با توجه به این امر در این پژوهش نیز به بررسی شرایط آسایش اقلیمی با بهره گیری از شاخص TCI در جهت برنامه ریزی توریسم روستایی در شهرستان نطنز به خصوص روستای ابیانه در راستای بهره برداری از چشم اندازهای زیبای معماری روستای ابیانه جهت توسعه منطقه پرداخته شده ، بدین منظور ابتدا به بررسی موقعیت شهرستان نطنز به لحاظ جایگاه توریسم روستایی و جذابیت های توریستی آن پرداخته شده و سپس داده های مورد نیاز (تابش، باد، رطوبت نسبی ، دما، بارش) به صورت میانگین ماهیانه از سایت هواشناسی اصفهان اخذ و با استفاده از شاخص TCI و برآورد محاسبات لازم، تحلیل ها صورت پذیرفت. نتایج حاکی از آن بود که در شهرستان نطنز در ماه های سپتامبر، آگوست و آوریل شرایط ایده آل که بهترین شرایط است موجود می باشد که مناسب ترین ماه ها برای سفر به این شهرستان می باشد. گردشگرانی که تمایل به سفر به روستاهای این شهرستان را دارند می بایست این موارد را مدنظر داشته باشند تا بتوانند استفاده بهینه را از جذابیت های این روستاها داشته باشند.