طرح ویژه آب و هوایی (اقلیمی) ساختمان با تأکید بر آسایش انسان و بهینه سازی مصرف انرژی (بررسی طراحی اقلیمی ساختمان های همساز با اقلیم)

توجه به شرایط اقلیمی و محیط زندگی بشر و لحاظ نمودن جنبه های مختلف اقلیم، در معماری و ایجاد فضاهای مختلف شهری، گذرگاه ها، محله ها و بناها می تواند عامل بسیار مهمی در جهت ایجاد محیطی سالم و تأمین کننده آسایش برای انسان بوده و ضمن صرفه جویی در مصرف انرژی، دوام بناها و ایجاد فضاهای پایدار شهری را به همراه داشته باشد. طراحی انرژی های مؤثر و ساختمان های راحت نیازمند هماهنگ سازی برهم کنش های پیچیده ی معماری، ساخت و مهندسی خدمات ساختمان است. پوشش ساختمان از آنجایی که نقش های زیادی را با هم ادغام می سازد و تأثیر مستقیمی بر آب و هوای درونی دارد، اهمیت خاصی دارد. تأکید بر رضایت کاربر به این معناست که آب و هوای درونی کلیدی برای رویکرد طرح کلی است. تنها کاربر راضی در مفهوم انرژی طراحی شده یا کنترل آب و هوای درونی دخالت نخواهد کرد. عدم رضایت کاربر دخالت های چندگانه را بوجود می آورد که ممکن است باعث اتلاف انرژی و گاهی اوقات آسیب به اجزای پوشش ساختمان شود. رضایت از محیط درونی همچنین باعث افزایش میزان بهره وری مجاز یا بازآفرینی مؤثر مؤثر ساکنین می شود. این مقاله سعی دارد به بررسی انواع انرژی های نو در شرایط آب و هوایی مختلف بپردازد. با توجه به اهمیت جایگاه شرایط آب و هوایی در کاهش مصرف انرژی و لزوم توجه معماران به آن در طول مراحل اولیه پروسه طراحی، در این مقاله ابتدا به ارائه مفاهیم پایه در معماری پایدار و طراحی همساز با اقلیم در جهت بهینه سازی مصرف انرژی پرداخته و ضمن معرفی راهکارهای در نظر گرفته شده برای کاهش تقاضای انرژی ساختمان به بررسی نمونه های موفق بر اساس این شیوه در دبی پرداخته خواهد شد.

کلیدواژه ها:

طراحی اقلیمی معماری ، بهینه سازی مصرف ، معماری پایدار ، دبی ، طرح ویژه ی آب و هوایی ساختمان