بررسظی و سنجش حس امنیت در مناطق مختلف شهری (نمونه موردی: مناطق 2 و 4 کرمان)

از آنجا که فضاهای شهری امروزی مؤلفه ای برای وقوع نابهنجاری ای شهری و در نتیجه عدم وقوع امنیت در شهر می باشد، بنابراین بررسی جنبه های کیفی و کمی امنیت چه از لحاظ کالبدی و چه از لحاظ اجتماعی در فضاهای شهری امری ضروری است. همچنین بررسی شرایط امنیت زنان و دختران در فضاهای شهر، بخصوص در هنگام شب، دارای اهمیت است. فرضیه اول پژوهش حاضر بر این مبنا است که حس امنیت برای ساکنین محلات مختلف شهری متفاوت می باشد. فرض دوم وجود تفاوت حس امنیت برای دو گروه مختلف زنان و م ردان در نظر دارد. برای ارزیابی فرضیات فوق، از روش کمی استفاده شده است، و از طریق پرسشنامه از مردم نظرخواهی شد هاست. به این منظور دو منطقه شهری در شمال (منطقه 2) و جنوب (منطقه 4) شهر کرمان انتخاب شده است و اطلاعات گردآوری شده با استفاده از تحلیل های آماری مورد بررسی قرار گرفته اند. یافته های پژوهش، حاکی از آن است که تفاوت معناداری میان میزان حس امنیت در دورمحله مورد بررسی وجود ندارد. همچنین فرض تفاوت امنیت در شب و روز برای م ردان و زنان منطقه 2 پذیرفته شده است. ولی، در مورد منطقه 4 این فرضیه رد می شود به این معنی که حس امنیت در منطقه 2 شهری در هنگام شب و روز متفاوت است و این تفاوت در میزان کاهش حس امنیت شب هنگام در میان زنان و مردان محسوس است ولی در مورد منطقه 4 تفاوتی در میزان حس امنیت زنان و مردان مشاهده نمی گردد و شب هنگام امنیت مردم برای خروج از منزل برای آنان به یک میزان کاهش می یابد. یافته دیگر نشان می دهد که مردم در انتخاب فضاهای ناامن در کل شهر تفاهم نسبی دارند. اکثریت آنها محله های پائین شهر، حاشیه ساختمان های نیمه کاره و کوچه های خلوت و تاریک را، فضاهایی با امنیت کم ارزیابی می کنند. این حس عدم ا منیت، خیابان های شلوغ و مملو از جمعیت کاهش می باید. مردم حضور مؤثر پلیس و نیروی انتظامی، ارتقاء سطح فرهنگی و وجود شرایط مناسب فضا را مهمترین عامل در ایجاد حس امنیت می دانند.

کلیدواژه ها:

امنیت شهری ، حس آرامش فضا ، فضاهای تاریک و خلوت ، مکان های شلوغ و پرجمعیت ، امنیت زنان ، امنیت کرمان