تبیین مؤلفه های مؤثر در طراحی مکان پایدار با تکیه بر معیارهای ارتقاء کیفیت محیط

امروزه شهرها به ویژه شهرهای بزرگ با رشد بالای جمعیت و توسعه بی حد کالبدی مواجه هستند. توسعه بی رویه شهرها، منجر به عدم تطبیق و همخوانی فضاهای شهری با الگوهای جدید شهرنشینی شده، طوری که فضاهای شهری سرزنده نیستند، دچار تنزل در شاخصه های خوانایی شده اند، هویت خودرا از دست داده اند، تعلق مکانی نسبت به آنها وجود ندارد. انطباق پذیری با شرایط و مخاطبین فضا را ندارند و در یک کلام کیفیت محیط در آنها به شدت رو به تنزل است. بر این اساس، هدف از پژوهش فوق بررسی و سنجش عوامل مؤثر بر کیفیت محیط و شناسایی معیارهای ارتقاء دهنده آن و ایجاد فضایی با پایداری اجتماعی است. در این پژوهش پس از مرور م فاهیم و نظریات مرتبط با متغیرهای تحقیق، مدل پژوهش که دربرگیرنده مدل کلی عوامل مؤثر بر ارتقاء کیفیت محیط و پایداری اجتماعی در محیط های شهری است، تدوین گردیده و در انتها پیشنهاداتی بیان می شود.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، پایداری اجتماعی ، مکان پایدار ، کیفیت محیط ، ارتقاء کیفیت محیط