همسایگی و مشارکت های اجتماعی پایدار در محله ها (نمونه های موردی: محله قدیمی علیقلی آقا و کوی ولیعصر شهر اصفهان)

دلبستگی به محله، یک پیوند عاطفی و نوعی احساس تعلق است که افراد نسبت به محله مسکونی خود دارند. همسایگی نوعی احساس عضویت در یک گروه می باشد که این گروه یا اجتماع حداقل دارای دوعضو می باشد. در هر ملحه الگوهای فعالیت، جاری می باشند که در این میان فعالیت های هویت بخش به محله اهمیت ویژه ای دارند. مشارکت ها و تعاملات اجتماعی افراد در محله ها باعث هویت دهی به محله می گردند. بین دلبستگی، همسایگی و مشارکت های اجتماعی رابطه ای نهفته است که با کیفیت محله از جنبه های گوناگون در ارتباط می باشد و ایجاد یا عدم ایجاد فرصت های مناسب جهت رشد و توسعه بهینه محله ها را باعث می گردد. این تحقیق برآن است تا رابطه میان میزان دلبستگی، همسایگی و مشارکت های اجتماعی ساکنین را در محله های قدیمی و با سابقه و همچنین محله های امروزی و جدیدالاحداث، از طریق سنجش متغیرهای تأثیر گذار، تبیین، و با یکدیگر مقایسه نماید. تحقیق از نوع پیمایشی است که در آن با استفاده از شیوه نمونه گیری، دو محله شاخص شهر اصفهان انتخاب شده که یکی از آنها قدیمی و دیگری نوساز و جدیدالاحداث می باشد. سپس با استفاده از ابزار پرسشنامه، افراد ساکن در محله های انتخابی مورد پیمایش قرار گرفته و محور اصلی پیمایش، سنجش میزان مشارکت آنها درامور م ربوط به محله درحوزه های مثل شکرت در اجتماعات محلی، تمایل به سرمایه گذاری در محله، میزان شناخت همسایه ها و سایر ساکنین، تمایل به مشارکت در مدییت محله، میزان کمک رسانی و انجام خدمات عام المنفعه و میزان تمایل به شرکت در فعالیت های گروهی ورزشی، فرهنگی، هنری و آموزشی بوده است. در ن هایت میزان دلبستگی و هویت دهی افراد به محله اندازه گیری گردیده و با تحلیل نتایج، برخی از عوامل اصلی تأثیر گذار بر متغیرهای مذکور، شناسایی شده اند. در اخر با استناد به نتایج حاصله، پیشنهاداتی در راستای بهینه سازی برنامه ریزی و طراحی های شهری جدید، ارائه گردیده است.

کلیدواژه ها:

محله ، همسایگی ، دلبستگی ، مشارکت ، مشارکت اجتماعی