کاربرد بیوتکنولوژی در بهبود بازیافت از مخازن نفتی

افزایش بی رویه مصرف انرژی دردهه های اخیر و نیز کاهش شدید تولید از مخازن زیرزمینی نفت و گاز لزوم استفاده از روش های کارآمد ازدیاد برداشت را بیش از پیش نشان می دهد. در این میان استفاده از میکروارگانیسم ها به عنوان عاملی در جهت بهبود بازیافت از مخازن نفتی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. ازدیاد برداشت میکروبی استفاده از میکروارگانیسم ها در جهت کاهش مقدار نفت باقیمانده از مخازن نفتی است که در انتهای دوره تخلیه طبیعی خود به سر می برند. استفاده از سایر روش های ازدیاد برداشت همواره با مشکلات فنی و علی الخصوص اقتصادی همراه بوده است؛ تحقیقات انجام گرفته در سال های اخیر نشان می دهد که روش ازدیاد برداشت میکروبی قابلیت بازیافت بیش از 50 درصد نفت باقیمانده در مخزن را با صرف هزینه ای کم و نیز مشکلات عملیاتی کمتر در مقایسه با سایر روش های ازدیاد برداشت داراست. علی رغم تحقیقات گسترده انجام شده در این زمینه، هنوز درک صحیحی از مکانیزم عملکرد میکروارگانیسم ها در جهت بهبود برداشت نفت و هم چنین شرایط عملیاتی استفاده از این روش در مقیاس میدانی نشده است و نیازمندی به مطالعه ای جامع و کامل در این زمینه به شدت احساس می شود. در این مقاله به بررسی این روش در صنایع بالادستی نفت و به منظور بهبود بازیافت از مخازن نفتی پرداخته شده است. در این راستا ویژگی مخازن کاندید مانند خصوصیات سنگ، خصوصیات سیال مخزن، عمق مخزن، دما، فشار و غیره در این روش بررسی شده و مکانیسم های حاکم و مؤثر در فرآیند ازدیاد برداشت به روش میکروبی مورد بحث قرار گرفته است. در ادامه نیز محدودیت ها، کاربردهای میدانی و مزایای اقتصادی این روش به تفصیل ارائه شده است

کلیدواژه ها:

ازدیاد برداشت ، بیوتکنولوژی ، میکروبی ، میکروارگانیسم ، مخازن نفتی