روش های نوین بهبود بازدهی سلول های خورشیدی

یکی از محدودیت های سلول های خورشیدی متعارف بازدهی پایین آنها است زیرا هنگامی که نور خورشید به یک سلول خورشیدی می تابد فوتون های با انرژی کمتر از شکاف انرژی ماده استفاده شده در سلول خورشیدی جذب نمی شوند و انرژی اضافی فوتون هایی که انرژی آنها بیش از شکاف انرژی باشد به صورت گرما تلف می شود و لذا بازدهی سلول های خورشیدی که از کریستال نیمه هادی با یک پیوند p-n ساخته می شوند به صورت تئوری حداکثر 31 تا 33 درصد می باشد که در عمل کمتر از این مقدار می باشد در این مقاله به معرفی دو روش برای بهبود بازدهی سلول های خورشیدی که مبتنی بر استفاده از نانوساختارهای کوانتومی (QD) است پرداخته شده است. این روش ها شامل تولید اکسایتون مضاعف (MEG) و ایجاد باندهای میانی می باشد.

کلیدواژه ها:

اکسایتون ، نقاط کوانتومی ، EQE ، IQE