بررسی اثر موقعیت و چیدمانهای مختلف بافل بر عملکرد حوضچههای رسوبگذار دایروی

مدلی عددی به منظور پیشبینی توزیع سرعت و غلظت ذرات جامد درون حوضچههای رسوبگذار دایروی بافلدار که جریان طبقهای و مغشوش دارند، به کار رفته است. این مدل، شامل معادلات بقاء جرم و مومنتوم سیال و معادله غلظت ذرات، به k −ε همراه رابطهای جامع برای سرعت تهنشینی میباشد. تنشهای رینولدز با به کارگیری لزجت گردابهای و مدل اغتشاش محاسبه شدهاند. نتایج نشان می دهند که غلظت خروجی نسبت به سرعتهای ناحیه خروجی، بسیار حساس است. شدت جریان جت کف و جریانهای رو به بالا در ناحیه خروجی با کاهش عدد فرود افزایش مییابند. در فرودهای پایین، بافل سطحی، تأثیر بیشتری بر بهبود بازده حوضچه نسبت به بافل کف دارد. در فرودهای بالا، اضافه کردن بافل سطحی، تأثیر منفی بر بازده حوضچه دارد و بافل کف هم در این امر بی تأثیر است. بافل سطحی باید تا حد امکان دور از ورودی باشد. در عوض، بافل کف برای تأثیر بیشتر باید به ورودی نزدیک باشد

کلیدواژه ها:

جریان مغشوش ، جریان طبقهای ، حوضچههای دایروی ، عدد فرود