ارزیابی کیفیت آبهای ساحلی استان هرمزگان با استفاده از شاخص OECD و روش مقیاس ماده مغذی

یکی از روشهای ساده و کاربردی جهت تحلیل پارامترهای کیفی آبهای ساحلی استفاده از شاخصهای کیفی آبهای ساحلی می‌باشد. این روش داده‌های فراوان حاصل از گشتهای دریایی را تحلیل نموده و نتیجه را به‌صورت یک عدد یا یک عبارت که به‌سادگی قابل درک و تفسیر می‌باشد، بیان می‌نماید. هدف از این پژوهش بررسی کارآمد بودن یا مناسب بودن دو شاخص کیفی آبهای ساحلی جهت تعیین کیفیت آبهای ساحلی استان هرمزگان می‌باشد. به این منظور شاخصهای OECD و روش مقیاس ماده مغذی بر روی داده‌های به دست آمده از منطقه ساحلی استان هرمزگان از دارسرخ تا باسعیدو اعمال شده اند. با اعمال شاخص OECD این منطقه اولیگوتروفیک و با اعمال روش مقیاس ماده مغذی این منطقه یوتروفیک است که نشان می‌دهد این شاخصها منطقه‌ای می‌باشند

کلیدواژه ها:

تغذیه گرایی ، شاخص کیفی آبهای ساحلی ، شاخص ، OECD روش مقیاس ماده مغذی ، حالت تغذی های آبهای ساحلی ، خلیج فارس در استان هرمزگان