نقش معماری همساز با اقلیم در کاهش مصرف انرژی ساختمان (اقلیم گرم و خشک)

با نگاهی به طبیعت و سازگاری گیاهان و جانوران با محیط پیرامون شان و همچنین نحوه ی زندگی گذشتگان می توان الگوهای هوشمندانه و کم هزینه ای برای بهره گیری از شرایط اقلیمی هر منطقه به ویژه اقلیم گرم و خشک در طراحی معماری و کاهش مصرف انرژی در ساختمان بهره جست. در این مقاله ضمن بررسی پیشینه ی شکل گیری سرپناه های نخستین، به معرفی مفهوم معماری همساز با اقلیم می پردازد. در این رابطه موضوع های مربوط به مفهوم آسایش حرارتی و نوری، و ویژگی های بناهای همساز با اقلیم در پهنه اقلیم گرم و خشک و معماری ایران معرفی می شوند. و در ادامه به اهمیت انرژی و معماری همساز با اقلیم در کاهش مصرف سوخت های فسیلی و سهم بخش ساختمان در مصرف این سوخت ها مورد بررسی قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

معماری ، سازگاری محیط ، انرژی ، ساختمان ، اقلیم گرم و خشک