طراحی پیاده راه شهری با رویکرد پایداری زیست محیطی (مطالعه موردی تبدیل خیابان بوعلی پایین همدان به پیاده راه شهری)

رویکرد پایداری در فضاهای شهری بیانگر نگرشی نوین به محیط زیست، انسان ها و رابطه بین این دو می باشد. تحقق پایداری در فضاهای عمومی شهرهای امروزی مستلزم واکاوی اصول و مبادی پایداری، از جمله توزیع عادلانه منابع و فرصت ها، اقتصاد پویا، حفاظت از منابع طبیعی و فرهنگی، کاهش فقر و نابرابری ها و ... می باشد. از عوامل تاثیرگذار در پایداری فضاهای عمومی شهری از جمله پیاده راههای شهری از این منظر، تجمیع کاربری های یکسان در یک منطقه از شهر می باشد، که این امر سبب حصول مولفه های پایداری از جمله زمان، مصرف انرژی و اقتصاد خواهد بود. مساله توجه به جایگاه افراد پیاده در خیابان بوعلی همدان و یافتن راه حل هایی جهت تحکیم رابطه شهروند با محیط شهر از جنبه های حایز اهمیت می باشد، که این عوامل انگیزه های اصلی در مطرح ساختن موضوع عابر پیاده و پیاده راه سازی بوده است. هدف اصلی شکل گیری موضوع مورد نظر پرداختن به مسایل مربوط به برنامه ریزی عابرین پیاده در خیابان بوعلی بوده است. بدیهی است هر پژوهش علمی نیاز به یک روش تحقیق مناسب با موضوع خود دارد، انتخاب روش مناسب و تداوم آن در تمامی فرایند و مسیر پژوهش از اصول راهبردی یک تحقیق علمی است روش مواجهه با مساله و پژوهش در ارتباط تنگاتنگ و دو سویه با ساختار و ماهیت تحقیق است. از همین رو برای انجام این تحقیق، روش کیفی، انتخاب و در طول پروسه پژوهش مورد استفاده قرار گرفته است برای به دست آوردن نتایج مطلوب در این مقاله از تحقیق کتابخانه ای اعم از کتاب، سایت ها، روش های میدانی که دربرگیرنده نقاط ضعف و قدرت موضوع مورد مطالعه می باشد و همچنین از عکس هوایی، استفاده شده و مطالب به دست آمده را تحلیل و تکمیل نموده و به نتایج نهایی رسیده است.

کلیدواژه ها:

پیاده راه شهری ، پایداری ، خیابان بوعلی ، پایداری زیست محیطی ، همدان