استفاده از خاصیت فرکتالی توسعه پایدار در برنامه دهی اکولوژیک منظر شهری مورد مطالعه: منطقه 22 شهر تهران

با توجه به سرعت بالای رشد جمعیت و افزایش شهرنشینی ها، می توان پیش بینی نمود که با شروع هزاره سوم در حدود نیمی از جمعیت جهان در شهرها ساکن باشند. به همین علت است که توصیه می شود شهرها، به عنوان کانونهای اصلی برای حل مشکلات جهانی و دستیابی به توسعه پایدار موردنظر قرار گیرند. از سویی یک ساختمان یا شهر را می توان بسیار شبیه به قوانین سازمان یافته ارگانیسم های زیست شناسی دانست. همه معماری های بومی که به وسیله مردم، در گوشه و کنار جهان ساخته شده اند گرایش به ویژگی های فرکتال دارند که الگوی آن را در بسیاری از گونه های زیستی، می توان مشاهده کرد. همچنین شهرها نیز به عنوان مجموعه ای از اکوسیستم ها هستند که علم اکولوژی منظر شهری، رابطه بین آنها و پتانسیل های محیطی و بستر به وجود آورنده آنها را مورد مطالعه قرار می دهد. ماتریس (توسعه پایدار) ارائه شده در این مقاله مدل جدیدی است که به صورت مفهومی و گرافیکی راهنمایی است برای دستیابی به نتایج پایدار. سه موضوع اصلی این مدل شامل انسان، زمین (محیط انسان) و سودمندی هستند که در این مقاله ضمن مطالعه موردی بر روی فضاهای منطقه 22 تهران (که به عنوان یکی از بخش های منظر شهری محسوب می شوند)، تشریح می شود که چگونه به قوانین هندسه فرکتال عمل می کنند، از آن پیروی می کنند و توسط آن اداره ی شوند شناخت خاصیت های فرتکالی توسعه پایدار در برنامه دهی منظر شهری موضوع اصلی این نوشتار می باشد. این امر با رویکرد اکولوژی منظر شهری، بیان دیدگاههای علم اکولوژی منظر و پرداختن به اصول این علم صورت گرفته است و در نهایت نتایج این بررسی در چهارچوب راهکارهایی جهت رسیدن به منظر شهری پایدار، با درنظر گرفتن جنبه های اکولوژیک آن در فضاهای شهری ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

فرکتال ، اکولوژی ، منظر شهری ، توسعه پایدار ، برنامه دهی