باز زنده سازی و احیا در بافت های فرسوده شهری

بافت فرسوده، به مفهوم فرسودگی کالبدی و اجتماعی، محصول تاثیر و تاثر متقابل فرایندهای اجتماعی و فضای جغرافیایی است. بدین سبب موضوع بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده شهری، همواره یکی از مسائل و چالشهای شهرهای امروزی است. بافت های شهری در انواع گوناگون (تاریخی، فرسوده، حاشیه ای با اسکان های غیررسمی) به دلیل فرسودگی و نارسایی های کالبدی، کمبود خدمات و زیرساخت های شهری مناسب از یک سو و شرایط نامطلوب زیست محیطی و انواع مسائل اجتماعی - فرهنگی و اقتصادی از دیگر سوی، به شدت نیازمند اقدامات همه جانبه در جهت احیاء توسعه و ساماندهی و به عبارت بهتر تجدید حیات شهری می باشند. در این مقاله ابتدا به تعریف بافت فرسوده پرداخته شده و سپس آسیب شناسی این گونه بافت ها از جنبه های مختلف نظیر کالبدی، اجتماعی، اقتصادی و ... و همچنین انواع روش های مداخله در این گونه بافتها به عنوان مثال ذکر گردیده است و سرانجام این نتیجه حاصل گردیده که توجه به عوامل مختلف نظیر عوامل اقتصادی، مدیریتی، اجتماعی، معماری و شهرسازی برای تدوین گونه های مسکن مناسب در بافتهای فرسوده الزامی می باشد.

کلیدواژه ها:

فرسودگی ، بهسازی ، نوسازی ، بازسازی ، آسیب شناسی ، بافت فرسوده ، بافت قدیم