هزینه پایداری برای طراحی شبکه های جهت دار با اختصاص عادلانه هزینه

طراحی شبکه با توجه به تاثیر رفتارهای استراتژیک در شبکه، یک مسأله اساسی به شمار می رود. یک مجموعه از عوامل خود محور داریم که می خواهند به شکل اتصال نقاط پایانی خاص باشند، مجموعه ای از راه حل های پایدار، تعادل نش، ممکن است کاملاً متفاوت از راه حل بهینه تحمیلی مرکزی باشند. دراین مقاله کیفیت بهترین تعادل نش را در شبکه های جهت دار بررسی می کنیم و نسبت هزینه آن به هزینه شبکه بهینه را به عنوان هزینه پایداری در نظر می گیریم و مفهوم بدیهی بهترین راه حل تعادل نش در این مقاله پایداری است. راه حل بهینه ای مطرح شده است که هیچ کاربری نمی تواند آن را نقض کند. ماهزینه پایداری برای طراحی شبکه را با توجه به یکی از گسترده ترین پروتکل های مورد مطالعه برای تخصیص هزینه در شبکه در نظر گرفتیم که هزینه هر یال به طور مساوی بین کاربرانی که از آن استفاده می کنند تقسیم شده است . این طرح تقسیم منصفانه، از ارزش شپلی و تعدادی محرک های اقتصادی بدست آمده است . در این تحقیق با توجه به تخصیص منصفانه هزینه نشان می دهیم که هزینه پایداری برای طراحی شبکه (logk)O می باشد که K تعداد کاربران است . بهترین تعادل نش را می توان از طریق بهترین پاسخ پویا بدست آورد که در آن کاربران مکرراً از یک راه حل اولیه نقض می شوند. این مسئله ثابت می کند پروتکل تخصیص منصفانه هزینه، مکانیسم مفیدی برای ایجاد رفتار استراتژیک به صورت تعادل تقریبا بهینه می باشد. می توان پیوندها را به صورت کلاسی از بازی های پتانسیلی که توسط ماندرر و شپلی تعریف شدند مطرح کرد و نتایج را به حالت هایی که در آن کاربران به دنبال تعادل در هزینه های طراحی شبکه با تاخیر هایی در شبکه ساخته شده هستند به نتایج قویتری هنگامی که شبکه تنها هزینه تاخیر دارد و نه هزینه ساخت بسط دهیم .

کلیدواژه ها:

هزینه پایداری ، تعادل نش ، شبکه های جهت دار ، تابع پتانسیل ، مکانیسم اشتراک هزینه شپلی