نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات در مدیریت بحران با استفاده از مدل AHP (سازمان مدیریت بحران کشور)

تعداد کمی از سازمان‌ها به لزوم آماده ساختن خود برای رویارویی با بحران‌های احتمالی، پی برده‌اند. به همین ترتیب برای مقابله با خطرات احتمالی، سازوکارهای لازم را پیش‌بینی نکرده‌اند. فناوری‌ها همواره بعنوان یک ابزار بخشی از زندگی ما را تشکیل داده است و با افزایش توانایی‌های بشر بعنوان سازگاری با محیط برای رهایی از نیروهای قهار طبیعت مطرح بوده است. اهمیت و جذب و به کارگیری فناوری‌های جدید در دنیای کنونی توسط شرکت‌ها و سازمان‌ها بر کسی پوشیده نیست. امروزه فناوری اطلاعات و ارتباطات در تمام لایه‌های زندگی خصوصی و اجتماعی ما رسوخ و راهکارهای نوینی را برای حل مشکلات فراهم کرده است. نکته‌ای که امروز بیش از هر زمان دیگر جلب توجه می‌کند، سرعت در ارایه خدمات و کمرنگ‌تر شدن روز به روز محدودیت‌های زمانی و مکانی است و این مزیت به مدد فناوری‌های نوین ارتباطی در حال توسعه روزافزون است. نتایج تحقیقات نشان می‌دهد که استفاده از انواع ابزارهای فناوری اطلاعات و ارتباطات از جمله دسترسی به سیستم‌های هشدار سریع، رباط پرنده، سیستم‌های اطلاعاتی جغرافیایی، رباط‌های جستجو و نجات، حسگرها، سیستم‌های اطلاعاتی بر بهبود مدیریت بحران منجر شده است. در نهایت نقش استفاده از این ابزارها در سطوح مختلف بحران با بهره جستن از امکانات تحلیل سلسله مراتبی AHP مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین اولویت بکارگیری از این ابزارها در سطوح مختلف بحران که شامل پیش از بحران، حین بحران، و پس از بحران می‌باشد بررسی می‌گردد.

کلیدواژه ها:

فناوری اطلاعات و ارتباطات ، بحران ، مدیریت بحران