تعیین اولویت استراتژی ها در سطح کل سازمان با استفاده از ماتریس برنامه ریزیاستراتژیک کمی (QSPM) (مطالعه موردی:سازمان بازرگانی استان مازندران )

برنامه ریزی عبارتست از انجام کارهایی در امروز، جهت ساختن فردایی بهتر؛ چرا که آینده به کسانی تعلق دارد که قادرند تصمیمات سخت خود را امروز بگیرند. برنامه ریزی استراتژیک با بررسی محیط خارجی و داخل سازمان، فرصت ها و تهدیدهای محیطی و قوت ها و ضعف های داخلی را شناسایی می کند و با درنظر داشتن ماموریت سازمان، اهداف بلندمدت برای سازمان تنظیم می کند و برای دستیابی به این اهداف، از بین گزینه های استراتژیک اقدام به انتخاب استراتژی هایی می کند که با تکیه بر قوت ها و با بهره گیری از فرصت ها، ضعف ها را ازبین برده و از تهدیدها پرهیز کند تا درصورتاجرای صحیح باعث موفقیت سازمان در میدان رقابت شود. در عصر اطلاعات و ارتباطات الکترونیکی، هر سازمانی با هر اندازه ای، با تغییرات و تحولات سریعی روبروست و باید فعالیت های خود را طوری برنامه ریزی و مدیریت کند که در محیط متلاطم و بازار به شدت رقابتی موفقیت کسب کرده و تداوم حیات داشته باشد.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی ، محیط خارجی ، داخل سازمان ، فرصت ها