ماهیت قراردادهای نفتی در قالب بیع متقابل در حقوق ایران

صنعت نفت ایران برای توسعه نیاز به سرمایه گذاری دارد گرچه باقیمت های بالای نفت درشرایط کنونی بخشی ازاین منابع مالی ازفروش نفت قابل تامین است اما به هرحال استفاده ازسرمایه گذاری خارجی به منظور جذب تکنولوژی و تسریع برنامه های سرمایه گذاری نیز ضروری به نظر می رسد طی یک دهه اخیر ایران تلاش کرده است که با معرفی قراردادهای بیع متقابل بخشی ازسرمایه ی مورد نیاز وتکنولوژی مناسب را به خدمت صنعت نفت بگیرد موضوع معامله درقرارداد بیع متقابل تجهیزات دانش فنی و فراهم اوردن تسهیلاتی برای تولید درکشور وارد کننده است طرف های معامله دراین قرارداد توافق می کنند تا فروشنده متعاقبا محصولاتی را که به وسیله این تسهیلات تولید شده خریداری و هزینه های خودرا مستهلک نماید اوصاف قرارداد بیع متقابل عبارتنداز: عقد بودن لازم بودن منجز بودن معوض بودن ارتباط بین کالاها و تجهیزات صادراتی با کالاهای بازخرید شده و بلندمدت بودن مهمترین مساله درمعاملات بیع متقابل توصیف ماهیت حقوقی قراردادی است که دراین زمینه منعقد میشود بیع متقابل بانهادهای حقوقی همچون بیع معاوضه شرکت جعاله مضاربه اجاره به شرط تملیک و صلح تشابهاتی دارد اما فی الواقع بیع متقابل هیچ یک ازاین نهادها نیست این پژوهش به بررسی فقهی حقوقی ماهیت قرارداد بیع متقابل پرداخته ومی کوشد مشروعیت این قرارداد بین المللی را ازدیدگاه فقه پویای اسلام و حقوق ایران به اثبات برساند

کلیدواژه ها:

تجارت متقابل ، بیع متقابل ، مشروعیت ، اصل حاکمیت اراده ، ماهیت ویژه