بررسی عملکرد بیوراکتورهای غشایی جهت تصفیه پسابهای صنعتی

تصفیه ی بیولوژیک روشی اقتصادی است که کاربرد آن منجر به حذف آﻻینده میشود، نیازی به ‫افزودن مواد شیمیایی نداشته و منجر به تولید آﻻیندهی ثانویه (مثل روش شیمیایی) نخواهد شد. در ‫تکنولوژی بیوراکتورغشایی با بکارگیری فیلتراسیون غشایی همراه یک فرایند بیولوژیک، میتوان در یک ‫واحد فرایندی کوچک به راندمان حذف باﻻیی دست یافت. در این فرایند، فیلتراسیون غشایی جایگزین ‫تانک ته نشینی ثانویه شده است. به این ترتیب فضای کمتری را اشغال کرده و از طرفی خروجی آن از ‫کیفیت باﻻیی برخوردار خواهد بود. ‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‫در این فرآیند پس از سازگاری میکروارگانیسمها با شرایط داخل بیوراکتور، تجزیه ی بیولوژیک ‫آﻻینده ها صورت میگیرد. جریان تصفیه شده نهایتا از غشا عبور کرده و از سیستم خارج می شود. غشا ‫جانشین کلاریفایر در فرایند لجن فعال شده است. با استفاده از غشا، زمان ماند میکروارگانیسمها افزایش ‫مییابد که برای فعال ساختن باکتریهای با سرعت رشد پایین و حذف ترکیبات دیرتجزیه پذیر ضروری ‫است. ‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‫از مزایای این روش در مقایسه با فرایند لجن فعال میتوان به فضای مورد نیاز کمتر، حذف مناسب ‫ترکیبات آلی دیرتجزیه پذیر و مواد مغذی، تولید لجن مازاد کمتر (زمان ماند طوﻻنیتر لجن در راکتور)، ‫لذا تاثیر بجا ماندهی کمتر و تصفیه پساب با بار آلی باﻻ اشاره کرد. در این سیستم به علت نگهداشت مواد ‫ماکرومولکولی نظیر باکتریها توسط غشا، خروجی سیستم از کیفیت باﻻیی برخوردار است.‬‬‬‬‬‬‬‬‫سیستم بیوراکتورغشایی دارای معایبی نیز میباشد. از جمله این معایب میتوان به هزینه ی باﻻی ‫نصب، نیاز به نگهداری و تعویض غشا به علت گرفتگی آن، محدودیت در دما و فشار و ‪ pH‬برای حفظ ‬‬‬ ‫بازهی مجاز عملکرد غشا و حساسیت غشا به برخی مواد شیمیایی اشاره نمود.‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬