تاثیر سیستم حمل ونقل ریلی سریع السیر بر برنامهریزی توسعهی فضایی کشور

با توجه به رشد سرسام‌آور جمعیت و توسعه‌ی شهرها، حمل و نقل عمومی، توسعه یافته و نیاز به ایجاد راهکارهای مناسب و توسعه‌ی سیستم‌های حمل ونقل سریع‌السیر افزایش یافته است. با افزایش ترافیک و نیز متعاقب آن افزایش هزینه‌های اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی، نیاز به روشی برای کاهش ترافیک شهری و رفع معضلات فوق در نظام برنامه‌ریزی فضایی احساس می‌شود. صنعت حمل و نقل ریلی، به عنوان یکی از موثرترین سیستم‌های حمل و نقل شناخته شده است، لیکن با وجود پیشرفت‌هایی در این صنعت، هنوز شبکه‌های ریلی توسعه نیافته‌ی قدیمی، سبب ناکارآمدی این صنعتی می‌باشد. در مواجهه با روند افزایش سریع تقاضا در حمل و نقل ریلی ، این صنعت ناچار است به سمت هوشمندسازی سیستم‌های ریلی با هدف افزایش سرعت و کارایی بالا گام بردارد، لذا در این پژوهش به روش توصیفی – تحلیلی، با تکیه بر مطالعات اسنادی – کتابخانه‌ای به بررسی تجارب کشورهای پیشرو در زمینه‌ی روش‌های تبدیل حمل و نقل ریلی به سیستم حمل و نقل هوشمند، با رویکرد کارایی و بهبود صنعت حمل و نقل ریلی و تبدیل شبکه‌ی قدیمی به یک شبکه‌ی مدرن؛ کارا و سریع‌السیر، در جهت افزایش بهره‌وری، کاهش زمان توقف در ایستگاه‌ها، یکپارچگی عملیات و هم‌چنین بازگشت سرمایه‌ی تضمین شده، همگام با برنامه‌ریزی توسعه‌ی فضایی کشور، پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

حمل و نقل ریلی ، برنامهریزی فضایی ، حمل و نقل هوشمند ، سریعالسیر