اثرات سیستم حمل و نقل بر هزینه سلامت دانش‌آموزان

کاهش فعالیت‌های فیزیکی نوجوانان و جوانان در چنددهه اخیر، سبب شیوع اضافه وزن و چاقی در میان جوامع توسعه یافته و در حال توسعه شده است. این امر توجه سیاست‌‌گذاران و سازمان های سلامت جهانی را به دلیل پیامدهای زیان بار آن از جمله هزینه‌های جبران‌ناپذیر مستقیم و غیر مستقیم چاقی به خود جلب کرد است. استفاده از شیوه‌‌های حمل و نقل فعال از جمله پیاده‌روی و حمل و نقل همگانی در سفرهای تحصیلی است. استفاده ازشیوه‌های حمل و نقل فعال از جمله پیاده‌روی و حمل و نقل همگانی در سفرهای تحصیلی می‌تواند فرصتی برای انجام بخشی از فعالیت‌های فیزیکی روزانه‌ای توصیه شده برای دانش‌آموزان باشد. از این‌رو، این مطالعه سعی بر شناسایی عوامل موثر بر انتخاب شیوه‌های حمل و نقل فعال و ترویج استفاده از این شیوه‌ها در سفر تحصیلی دانش‌آموزان دارد. هم‌چنین، این مطالعه کوششی بر محاسبه هزینه‌های بازگشتی مستقیم و غیرمستقیم سلامتی براساس پیاده‌سازی سیاست‌های مختلف در جهت ترویج استفاده از شیوه‌های حمل و نقل فعال در سفرهای تحصیلی است. نتایجی از این دست به سیاست‌گذاران آگاهی لازم برای صرف هزینه‌های مقتضی جهت ترویج استفاده از شیوه‌ای حمل و نقل در سفرهای تحصیلی را نیز مورد بررسی قرار داد. مطالعه حاضر، بر پایه داده‌های جمع‌آوری شده از میان بیش از 4.700 دانش‌آموز 12 تا 17 سال به صورت تصادفی و طبقه‌بندی شده به تفکیک جنسیت و منطقه‌ی محل سکونت در 22 منطقه‌ی شهرداری تهران است. نتایج نشان داد که مرتفع کردن دغدغه ایمنی والدین سرانه هزینه‌های سالانه مستقیم و غیرمستقیم چاقی را می‌تواند تا 882 دلار کاهش دهد. هم‌چنین به طور میانگین، کاهش 1 درصد‌ی فاصله محل سکونت تا مدرسه هزینه‌های سالانه چاقی را برای هر نفر در حدود 5/30 دلار کاهش می‌دهد.

کلیدواژه ها:

هزینه سلامتی ، اقتصادی حمل و نقل ، پیاده‌روی ، سیاست گذاری