مطالعه اثر نیتروژن و فسفر بر عملکرد کمی و کیفی گلرنگ در منطقه سیستان

به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف نیتروژن و فسفر بر عملکرد کمی و کیفی گلرنگ در منطقه سیستان آزمایشی در سال 91-1390 در مزرعه ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی زهک اجرا شد. عوامل مورد آزمون شامل نیتروژن از منبع اوره در چهار سطح به ترتیب N1 (شاهد)،N2(80kg/ha)، N3(160kg/ha) و N3(240kg/ha) به صورت 1/3 قبل از کاشت،1/3 مرحله خروج از روزت و 1/3 قبل از گل دهی و فسفر در سه سطح و به ترتیب P1(شاهد)،P2 (75kg/ha)P3 (150 kg/ha) قبل از کاشت بودند. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و بر روی گلرنگ رقم پدیده با 4 تکرار انجام شد. بر اساس نتایج جدول تجزیه واریانس صفات عملکرد دانه و روغن برای مصرف نیتروژن در سطح احتمال 1% و برای فسفر درسطح احتمال 5% و 1% و درصد روغن فقط برای نیتروژن در سطح احتمال 5./. معنی دار شد. در این تحقیق بیشترین عملکرد دانه، درصد روغن و عملکرد روغن مربوط به تیمار N3P2 (مصرف 160 کیلوگرم نیتروژن و 75 کیلوگرم فسفر در هکتار) به میزان 4067 کیلوگرم در هکتار،26/81 درصد و 1089 کیلوگرم در هکتار و کمترین آنها مربوط به تیمار شاهد N1P1 (عدم مصرف نیتروژن و فسفر) به میزان 2208 کیلوگرم در هکتار،25/1 درصد و 552/7 کیلوگرم در هکتار بدست آمد. روند تغییرات عملکرد دانه، درصد روغن و عملکرد روغن از رابطه درجه دوم تبعیت کرد که با افزایش مقادیر بیشتر ترکیبات کود نیتروژنه و فسفره روند نزولی در صفات فوق مشاهده گردید.

کلیدواژه ها:

نیتروژن ، فسفر ، عملکرد دانه ، عملکرد روغن ، گلرنگ