بافتهای تاریخی وبهسازی آثارتاریخی نمونه موردی امامزاده اسماعیل (ع) میانه و نقش آن درهویت بخشی و نوسازی بافت پیرامون

مکانهای تاریخی موجوددرکالبد شهرنقش بسزایی دربهبود کیفیت شهرهاوارتقای ارزشهای زیبایی شناختی و اجتماعی دارندوبستری برای فعالیتهای گردشگری مذهبی اجتماعی وفرهنگی ساکنان شهرها به شمارمیروند و حفاظت وبازسازی واحیاآنها ضمانتی برای تداوم حیات شهر است مجموعه حرم امامزاده اسماعیل ع شهرستان میانه ازجمله مواردی است که اهمیت مذهبی و فرهنگی واجتماعی برای ساکنان شهردارد و همچنین نزدیکی آن به مرکزاقتصادی و بازارشهر این مجموعه را به بستری برای تعاملات شهروندان مبدل ساخته لیکن بافتی فرسوده و با کیفیتی نازل پیرامون آن را فراگرفته است که فاقد ارزش تاریخی میباشد این پژوهش برآن است تا با استفاده ازروش اسنادی ـ توصیفی میدانی به بررسی نقش امامزاده دربافت حاضر بپردازد نتایج حاصل ازپژوهش نشان دهنده نقش کلیدی امامزاده اسماعیل ع به عنوان محرکی برای توسعه و عاملی برای مبارزه بافرسودگی و احیا وساماندهی بافت اطراف مجموعه می باشد

کلیدواژه ها:

بافت فرسوده ، معماری ، امامزاده اسماعیل ، فرهنگ ، احیاء