پایدارسازی دیواره ی گود به روش دیوار برلینی با مدل سازی عددی در محیطهای دو بعدی و سه بعدی نرم افزار Plaxis

از آنجا که ترانشه های خاکی در گودبرداری های انجام شده برای اجرای پروژه های ژئوتکنیکی در اغلب موارد به خودی خود پایدارنبوده و تمایل به ریزش دارند، برای پایدارسازی این دیواره ها از سیستم های مختلف سازه ی نگهبان همچون میخ کوبی، مهاربندی، خرپا Soldier Pileو... استفاده می شود. هر یک از سیست مهای یاد شده دارای مزایا و نواقصی بوده که برای محافظت بهینه و کار ، آمد گود نیاز به آگاهی از این خصوصیات میباشد. برای تحکیم دیوارهی گودهای عمیق خصوصا در مواردی که حساسیت ساختمان های اطراف گود به گونهای باشد که احتمال ایجاد ترک و یا جابجایی بیش از حد مجاز وجود داشته باشد، بهتر است از سیستم پایدارسازی Soldier Pileاستفاده شود. این روش به کاهش جابجایی های احتمالی کمک کرده و همچنین ضریب اطمینان بالاتری را در اختیار می گذارد.این روش پایدارسازی در ایران غالبا در محیط دو بعدی طراحی شده و طبق نتایج حاصل از آن سازه ی نگهبان اجرا می گردد. حال این سوال مطرح می شود که آیا، طراحی در محیط دو بعدی کفایت م یکند یا مدل سازی دیواره به صورت سهبعدی می تواند تاثیر بیشتری در بهینه سازی و بهبود نتایج داشته باشد؟ مزایا و نواقص آن چیست؟ برای بررسی این موضوع یک گود به عمق 16 متر در دو محیط دو بعدی و س هبعدی مد لسازی شده و نتایج حاصل از این دو مدل سازی مورد مقایسه قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

گودبرداری ، پایدارسازی ، Soldier pile ، Plaxi