ارزیابی مقایسه ای تعداد و چیدمان میراگرها درعملکرد قابهای بادبندی بلند مرتبه مجهز به میراگر ویسکوز

یکی از راهکارهای طراحی سازه های مقاوم در برابر زلزله، بهره گیری از سیستم های میرایی موسوم به میراگر می باشد. این سیستم ها با جذب و استهلاک انرژی ورودی به سازه، موجب بهبود عملکرد سازه در برابر بارهای دینامیکی ناشی از زلزله می شوند. در این تحقیق به بررسی پاسخ قابهای بادبندی فولادی متفاوتی از لحاظ نوع بادبند و نحوه ی چیدمان میراگرها پرداخته ایم. قابل ذکر است که این قابهای بادبندی دارای ستون هایی موسوم به CFT می باشند. این ستون ها در واقع لوله های فولادی پر شده با بتن بوده که بکارگیری آنها در سازه از مزایای فراوانی برخوردار است. هدف از این تحقیق انتخاب سیستم بادبندی مناسب و همچنین تعداد و چیدمان بهینه ی میراگرهاست، به نحوی که سازه عملکرد مناسبی در برابر زلزله از خود نشان دهد. نتایج حاصل از تحلیل تاریخچه زمانی خطی که روی سازه ها صورت گرفته نشان میدهد که اگر هدف اصلی از بکارگیری بادبند کاهش برش پایه باشد، بادبند جناغی همگرا مناسبترین گزینه و با قرار گیری میراگرها از طبقه اول تا طبقه میانی می توان به عملکرد قابل قبولی از سازه جهت رسیدن به این هدف دست یافت.

کلیدواژه ها:

میراگرویسکوز ، بادبند ، ستونهای فولادی پرشده با بتن ، تحلیل تاریخچه زمانی