بررسی اثر اندازه قطر سنگ چین برعمق ناپایداری در اطراف تکیه گاه پل قائم مستطیلی در قوس رودخانه

تاکنون مطالعات زیادى درخصوص شناخت مکانیزم آبشستگى اطراف ساز هاى هیدرولیکى به خصوص پل ها انجام شده و روشهایى هم، جهت کنترول و یا کاهش آبشستگى در اطراف آن ها مورد بررسى و ارزیابی قرار گرفته اند. در زمینه آبشستگى اطراف پل ها تمرکز تحقیقات بیشتر بر روى پایه ها بوده است تا تکیه گاه ها، در حالى که بررسى آمار موجود بر روى شکست پل ها نشان مى دهد که بیشتر مشکلات مربوط به تکیه گاه بوده و بلطبع هزینه هاى بیشترى در این بخش صرف شده است. یکى از راههاى کاهش آبشستگى اطراف تکیه گاه ها استفاده از سنگ چین (ریپ رپ) است در تحقیق حاضر به بررسى اثر اندازه قطر سنگ حین بر عمق نا پایددرى در اطراف تکیه گاه پل قائم مستطیلى در قوس رودخانه پرداخته شده است در این مطالعه از یک فلوم آزمایشگاهى با قوس 180 درجه (U شکل) و یک تکیه گاه پل با دیواره قائم مستطیلى (90 درجه) از جنس پلکسى کلاس به همراه سنگ چین در اطراف آن آزمایشهایى انجام شد که کلیه آزمایشها در چگالى هاى 7/1 و 2/1 و 42/2، با قطر هاى 76/4 و 52/9 و 7/12 و 1/19 میلیمتر در چهدر دبى 17 و 20 و 23 و 27 لیتر بر ثانیه مورد بررسى قرار گرفت؛ آزمایش ها از عمق جریان بالا شروع و با کاهش عمق جریان و حرکت اولین سنگچین عمق آستانه حرکت ثبت شد. نتایج بدست آمده در این تحقیق نشان داد در هر چگالى به ازاى دبى ثابت، با افزایش قطر سنگچین ها، عمق ناپایددرى در دو حالت آستانه حرکت و شکست کاهش مییابد

کلیدواژه ها:

تکیه گاه پل قائم مستطیلی ، قوس 180 ، سنگ چین