نقش و رتبه‌بندی استان‌های خرسان بزرگ (رضوی - جنوبی - شمالی) در پتانسیل های صنعت و معدن در توسعه کشور

بررسی جنبه‌های مختلف اقتصادی – اجتماعی ، محیطی و غیره مناطق و تحلیل آن‌ها به طور نسبی، بیان‌گر میزان برخورداری، سطح رفاه و توسعه یافتگی ان‌ها است. تفاوت در سطوح برخوراری مناطق، تحت تأثیر توان‌های محیطی، روحیه‌کار و تلاشع ویژگی‌های و گسست‌های تاریخی، درجه مدنیت و شهرنشینی، ایدئولوژی و ارزش‌های حاکم و غیره همواره وجود داشته است. به اعتقاد اکثر صاحب‌نظران یکی ازمهمترین عوامل و بخشهای موثر در تمرکز جمعیت و سطح توسعه یافتگی که همراه با آن تمرکز فعالیت‌های اقتصادی، اجتماعی و نرخ شهرنشینی بالاتری پدید می‌اید. بخش صنعت و فعالیت‌های مرتبط با آن است. بخش صنعت در استان خراسان بزرگ به دلیل محدودیت‌های طبیعی، اقلیمی و عدم امکان گسترش فعالیت‌های کشاورزی،همواره یکی از حوزه‌های اصلی فعالیت محسوب شده است. طبق یافته‌های تحقیق، استان خراسان بزرگ با قرار گرفتن در رده ششم، جزء استان‌های برخوردار محسوب می‌شود. هم‌چنین با توجه به عوامل استخراجی در روش تحلیل عاملی، این استان به ترتیب در عوامل کارگاه‌های صنعتی ده نفر کارکن و بیشتر (عامل اول)، نیروی انسانی (عامل دوم) معدن (عامل سوم)، بهره‌‌وری نیروی کار، بهره‌دهی انرژی (عامل جهارم) و کنترل آلودگی صنعتی (عامل پنجم) در رده‌های 3، 20، 2، 11 و 21 کشور قرار دارد.

کلیدواژه ها:

استان خراسان بزرگ ، توسعه یافتگی ، صنعت و معدن ، رتبه‌بندی ، تحلیل عاملی