تحلیلی بر تنوع زیستی پرندگان تالاب های پلدختر بر اساس شاخص های (غنای گونه ای و یکنواختی گونه ای)

تالاب ها بوم سازگانهای پیچیده و ارزشمندی هستند که از تک سلولیها تا تکامل یافته ترین موجودات در آنها زندگی می کنند. شناسایی و تعیین گونه های غالب در تالاب می تواند شاخصی از مطلوبیت محیط تالابی برای گونه ها باشد. یکی از مهم ترین شاخص های زیستی در محیط های تالابی پرندگان می باشند. آنها به خاطر تنوع و فراوانی، دارا بودن نقش مهم در چرخه غذایی، حضور گسترده و چشمگیر در زیست بوم های تالابی به یکی از مهمترین گروه های شاخص مهره داران در تالاب ها به شمار می روند. در این پژوهش تنوع زیستی گونه های پرندگان تالاب های پلدختر در طی دوره 1389 تا 1391 با استفاده از شاخص غنای گونه ای (سیمپسون)و شاخص یکنواختی (اسمیت ویلسون)، بوسیله نرم افزار EcologicalMethodology محاسبه شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که در طول دوره مورد بررسی در مجموع تعداد 4171 قطعه پرنده در محدوده منطقه شکار و صید ممنوع تالاب های پلدختر شناسایی گردیده است. که از نظر فراوانی جعمیت پرندگان آبزی و خشکی زی، سال 1391 با 1846 قطعه بیشترین، و سال 1390 با 733 قطعه کمترین، را داشته اند. فراوانی گونه غالب در منطقه مورد مطالعه چهار گونه غاز خاکستری، چنگر، تیهو، کبک و بلدرچین می باشد. از نظر شاخص غنای گونه ای سال 1391 بیشترین تنوع گونه ی پرنده بوده است. و بر اساس شاخص یکنواختی گونه ی پرنده سال 1390 بیشترین یکنواختی گونه ی را داشته است. این نتایج بدین دلیل است که هر سالی که تالاب ها دارای تنوع زیستگاهی بالاتری باشد،پذیرای گونه های مختلفی از پرندگان بوده و لذا غالبیت یک گونه ی خاص که همان شاخص یکنواختی سیمپسون می باشد،کاهش می یابد. در عوض تنوع گونه ای افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

تنوع زیستی ، تالاب پرندگان آبزی و خشکی زی ، شهر پلدختر