بررسی نگرش مرتعداران نسبت به طرح های مرتعداری (مطالعه موردی: شهرستان ملکشاهی)

طرح مرتعداری طرح مدونی است که در آن برنامه های مدیریتی، احیایی و اصلاحی برای اداره ی بهتر مرتع تدوین و توسط مجری (بهره بردار عرفی) اجرا می گردد. بی تردید اولین قدم در جهت حفظ توسعه ی منابع طبیعی و اجرای موفقیت آمیز طرح های مرتعداری، جلب مشارکت توده های مردم به ویژه بهره برداران (عشایر و مرتعداران) می باشد. اجرای صحیح و اصولی طرح های مرتعداری منوط به مشارکت فعال مرتعداران و دامداران است، لذا آگاهی از نگرش دامداران و م رتعداران قبل از اجرای طرح مرتعداری لازم و ضروری است. در این مطالعه به بررسی نگرش و میزان آگاهی مرتعداران شهرستان ملکشاهی از طرح های مرتعداری پرداخته شد. در مرحله میدانی نمونه گیری به روش طبقه بندی با انتساب صورت گرفت. برای گردآوری داه ها از پرسشنامه استاندارد و محقق ساخته استفاده شد. روایی پرسشنامه از طریق پانل متخصصان و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ مورد تأئید قرار گرفت، در این تحقیق سنجش نگرش مرتعداران نسبت به طرح های مرتعداری به وسیله 8 عبارت در مورد طرح های مرتعداری که به صورت طیف لیکرت پنج گزینه ای با امتیازهای (1 تا 5) به این صورت که (1-کاملاً م خالفم، 2-مخالفم، 3-بی نظر، 4-موافقم و 5- کاملاً موافقم) انجام پذیرفت. در این تحقیق که بیشترین میزان از پاسخگویان (60/52 درصد) با این طرح ها مخالف تا کاملاً مخالف بودند و نگرش منفی نسبت به این طرح ها داشته اند. همچنین 29/6 درصد با طرح های مرتعداری موافق تا کاملاً موافق بوده و نگرش مثبتی داشته اند. لذا به منظور افزایش مشارکت مرتعداران در اجرای طرح ها لازم است با اجرای برنامه آموزشی آگاهی مرتعداران را نسبت به اهمیت اجرای طرح های مرتعداری بالا برده تا بتوان نگرش مثبتی در آنها نسبت به مشارکت ایجاد نمود.

کلیدواژه ها:

طرح مرتعداری ، آلفای کرونباخ ، نگرش منفی ، برنامه های آموزشی