چرای دام و تأثیر آن بر روی تنوع پوشش گیاهی (مطالعه موردی: مرتع نجارکلاحوزه سد البرز)

مرتع یک اکوسیستم طبیعی است که در برگیرنده منابع عظیمی از ذخایر ژنتیکی و تنوعی از گونه های گیاهی است که همواره این گوناگونی زیستی متضمن پایداری مرتع در مقابل عوامل متغیر محیطی و زیستی است. لذا برای مطالعه اثر چرای دام بر روی تنوع پوشش گیاهی مرتع نجار کلا واقع در 64 کیلومتری زیرآب در حوزه سد البرز قرار دارد انتخاب شد. بر این اساس پوشش گیاهی منطقه قرق با خارج آن مورد مقایسه و ارزیابی قرار گرفت. سپس 10 پلات یک متر مربعی بصورت تصادفی- سیستماتیک در طول پنج ترانسکت در داخل و خارج قرق مستقر شد. نتایج حاصل از نمونه گیری نشان داد درصد پوشش گندمیان و پهن برگان علفی در داخل قرق بیشتر از خارج قرق بوده، در صورتی که درصد بوته ای ها در خارج قرق بیشتر بوده است همچنین گیاهان کلاس 1 و 2 خوشخوراکی، بیشترین درصد پوشش را در قرق به خود اختصاص دادند. در حالی که بیشترین درصد پوشش گیاهی در خارج از قرق مربوط به گیاهان کلاس 3 بوده است. تنوع پوشش گیاهی داخل و خارج قرق بوسیله شاخصه های شانون- وینر و سیپسون مورد بررسی قرار گرفت و نتایج نشان داد تنوع گیاهی در قرق بیشتر از خارج قرق بوده است.

کلیدواژه ها:

تنوع ، سیمپسون ، شاخص شانون- وینر ، نجارکلا