نقش آموزش به عنوان بنیادی ترین شیوه در مدیریت حفظ محیط زیست (با رویکردی بر مدیریت آموزش)

امروزه بحران های محیط زیست به حدی است که حیا انسان و سایر موجودات زمین را با خطر جدی روبرو کرده است. به همین دلیل، مبانی نظری و نحوه ی نگرش مکاتب و بالطبع انسانها، به محیط زیت و جهان طبیعت، به عنوان عاملی مهم و تعیین کننده در تعامل انسانها با طبیعت، مورد توجه مدیران و مسئولان جهانی و ملی محیط زیست قرار گرفته است. لذا با توجه به نقش عمده ی اخلاق و معنویت و جهان بینی دینی در جوامع، این موضوع به عنوان راهکار نهایی و بنیادین برای پایان دادن به تخریب محیط زیست و ایجاد روحیه ی مسئولیت پذیری و امانت داری نسبت به خلقت زیست محیطی مورد توجه قرار گرفته است. در این پژوهش نیز نگارنده با روش توصیفی- تحلیلی به بیان آموزش اصول و مبانی جهان بینی توحیدی به عنوان بنیادی ترین و اساس تیرین شیوه، جهت حل بحران محیط زیست می پردازد. لذا پس از بیان ضرورت و چرایی طرح جهان بینی اسلامی در مورد تعامل انسان با طبیعت، به ارائه ی اصول کاربردی و آموزشی مکتب اسلام در راستای حل معضل مخاطره ی زیست محیطی پرداخته و تأکید دارد که اگر این محتوای آموزشی در طرح درس روزانه و سالانه ی انش آموزان و داانشجویان، به عنوان واحد درسی و در سطح جهانی و ملی به عنوان یک شعار و شعور ارائه شود، به سوی محیط زیستی بهتر از این وضعیت پیش خواهیم رفت.

کلیدواژه ها:

خلقت زیست محیطی ، آموزش ، حفظ محیط زیست ، آموزش محیط زیست ، جهان بینی الهی