جستاری در باب مفهوم هنر اسلامی و معیارهای شناخت آن

هنر اسلامی تجسم باطن و حقیقتی است که بر وحی و متابعت و تسلیم در برابر امر الهی استوار می‌باشد. حقیقت اسلام، باطن همه ادیان الهی و توحیدی است و هنر اسلامی به معنای وسیع کلمه به همه هنرهایی اطلاق می‌شود که در تمدن‌های دینی شکل گرفته‌اند. هنر اسلامی به معنی اخص کلمه با وحی و کتابت قرآن کریم حاضر شد. امر قدسی و مقدس قلب و مرکز هنر اسلامی است و به عبارتی امر قدسی که زیبایی حقیقی در معناست، در صورت هنر اسلامی که تجلی‌گاه حقیقت و زیبایی است، عیان شد. هنر اسلامی به صورت نمادین و مثالی وار متعالی‌اند که کمال مطلوب و نامتناهی را مجسم می‌کند. حقیقت هنر در تمدن سنتی و دینی استقرار دارد و بر اساس موقعیت‌های زمانی و مکانی و سیر تکاملی معرفت و هستی‌شناسی که تاریخ‌مندی روح نامیده می‌شود و به اشکال گوناگون ظاهر می‌شود. در این نوشتار ضمن تلاش در جهت ارائه تعریفی از هنر اسلامی به معرفی اصول و شاخصه‌های آن نیز پرداخته شده است. هنر اسلامی به دلیل قرار گرفتن در مسیر خدمت به اعتلای روح انسانی و سعی در به تصویر کشیدن عالم مثال و بی‌اعتنایی در تقلید عینی از پدیده‌ها و عناصر طبیعت، واجد ویژگی‌هایی است که ساختار و مبانی شناخته شده‌ای در جهت شناخت این هنر بدست می‌دهد. این پژوهش با استفاده از منابع کتابخانه‌ای و به شیوه توصیفی-تحلیلی به انجام رسیده است

کلیدواژه ها:

هنراسلامی ، شاخصه‌های هنر اسلامی ، عرفان اسلامی ، توحید