بی مهرگان بزرگ رودخانه های سیروان و پاوه رود و ارتباط آنها با کیفیت آب (مطالعه موردی: منطقه اورامانات، محدوده شهرستان پاوه)

این مطالعه با هدف بررسی ساختار جمعیتی بی مهرگان بزرگ کفزی رودخانه های سیروان و پاوه رود در تابستان سال 1388، در هفت ایستگاه نمونه برداری، با دستگاه سوربر با سطح نمونه گیری 16/0 متربع، در چهار تکرار انجام شد. نمونه های جمع آوری شده توسط فرمالین 4% تثبیت و سپس به اتانل 70% برای نگهداری طولانی مدت انتقال یافتند و در آزمایشگاه شناسایی شدند. در بررسی بی مهرگان بزرگ، 14 خانواده شامل Ecdyonuridae، Glossosomatidae، Ephemeridae، Physidae، Baetidae، Caenidae، Gomphidae، Gammaridae، Tabanidae ، Hydropsychidae ، Simuliidae ، Lumbriculidae، Lumbricidae و Tubificidae یافت شدند. خانواده Gammaridae فقط در پاوه رود و ایستگاه محل تلاقی یافت شد. بیشترین فراوانی جوامع بنتوزی نمونه برداری شده، مربوط به ایستگاه محل تلاقی بود. عدد بدست آمده برای درجه کیفی آب برمبنای شاخص زیستی هیلسنهوف در سطح خانواده محدوده ای از 860/5-111/4 می باشد که امتیاز بالاتر مربوط به ایستگاه هروی با کیفیت متوسط و امتیاز پایین تر مربوط به ایستگاه دوم پاوه رود با کیفیت خیلی خوب آب می باشد. در مجموع کیفیت آب این دو رودخانه خوب برآورد گردید.

کلیدواژه ها:

رودخانه سیروان ، پاوه رود ، بی مهرگان بزرگ ، شاخص زیستی ، کیفیت آب