مقایسه تاثیر آکواجرم، پراکسید هیدروژن و کلرآمین-T بر کاهش تلفات تخم های قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) در دوره انکوباسیون

جهت مقایسه تأثیر مواد ضدعفونی کننده بر کاهش تلفات تخم های قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)، سه ماده آکواجرم خالص با غلظت 2500/1، پراکسید هیدروژن با درجه خلوص 8/99 درصد و غلظت 500 میکرولیتر بر لیتر و کلرآمین-T با درجه خلوص 8/99 درصد و دوز 10 میلی گرم بر لیتر در سال 1391 به انجام رسید. طی 14 روز در قالب چهار تیمار به تراف ها 6000 عدد تخم اضافه گردید. هر سه تیمار واجد مواد شیمیایی از لحاظ درصد بقاء تفاوت معنی داری را نسبت به تیمار شاهد که فاقد هرگونه ماده ضدعفونی کننده بود نشان دادند (05/0P<). بیش ترین نرخ بقاء در طول دوره آزمایش مربوط به کلرآمین-T با میانگین بقای 14/0±78/99 درصد بود. پس از آن به ترتیب دو ماده آکواجرم و پراکسید هیدروژن با میانگین بقای 17/0±61/99 و 16/0±41/99 درصد جایگاه های بعدی را به خود اختصاص دادند. تیمار شاهد با درصد بقای18/0±07/99 در طول دوره آزمایش رتبه چهارم را بدست آورد. اختلاف بسیار ناچیز نرخ بقاء میان تیمارهای سه گانه و تیمار شاهد حاکی از وضعیت مطلوب منبع آب و بهداشت مناسب کارگاه تکثیر بود و این پیش فرض ها را تداعی نمود که بهتر است پیش از شروع کار در کارگاه هایی که از آب چشمه جهت تکثیر ماهی استفاده می کنند آزمایشی در خصوص وجود و یا عدم وجود عوامل بیمار زای تخم (قارچ ساپرولگینا) در منبع آب، مکان و ادوات کارگاه تکثیر صورت گیرد تا در صورت عدم وجود آلودگی با حذف گزینه استفاده از چنین موادی ضمن کاهش هزینه های تولید از آلوده شدن آب خروجی کارگاه به مواد شیمیایی ممانعت به عمل آید.

کلیدواژه ها:

آکواجرم ، پراکسید هیدروژن ، درصد بقاء ، قزل آلای رنگین کمان(Oncorhynchus mykiss)