بررسی تغییرات کمی و کیفی آب دریاچه ارومیه و پیامدهای ناشی از وضعیت موجود

دریاچه ارومیه شورترین و بزرگ‌ترین آبگیر داخلی ودائمی کشور و خاورمیانه که طی سال‌های اخیر این دریاچه وضعیت بحرانی را سپری کرده و این روند هنوز هم ادامه دارد. در این تحقیق مطالعه و اطلاعات گسترده‌ای در زمینه تغییرات شیمیایی و زیست محیطی دریاچه جمع‌آوری گردید تا عوامل مؤثر درتغییرات کمی و کیفی آن مشخص و راه‌حل‌هایی برای پیشگیری از این وضعیت پیشنهاد ارایه گردد. این مطالعات بصورت مروری با بررسی مقالات و گزارشات مربوط به وضعیت دریاچه ارومیه، موجود در پایگاه‌های داخلی از جمله ایران مدکس (iran medex)، ایران داک (iran doc) و SID و پایگاه‌های اطلاعاتی خارجی از جمله Google scholar و SCOPUS و دیگر پیایگاه‌های علمی و اطلاع‌رسانی انجا گرفته است. در بوجود آمدن تغییرات کمی و کیفی در دریاچه، عوامل انسانی و هم عوال اقلیمی نقش داشتند که مهمترین عوامل انسانی، احداث سد متعدد؛ 36 سد موجود در حوضه تغذیه‌کننده دریاچه که در آینده این تعداد به 88 سد هم خواهد رسید،‌افزایش چشمگیر فعالیت‌های کشاورزی که از دهه 30 تا دهه 70 وسعت اراضی کشاورزی افزایش 400 برابری داشته است، احداث میان‌گذر (شهید کلانتری) و افزایش جمعیت در حوضه دریاچه بودند که اغلب این عملیات بدون ارزیابی اثرات زیست محیطی اجرا شده‌اند، افزایش دما در منطقه از دیگر عوامل می‌باشد که بی‌تأثیر در این تغییرات نبوده است که با این اقدامات و فعالیت‌های انجام شده، سطح آب دریاچه از سال 1370 تا سال 1390 تا 7 متر افت تراز آب داشته است. با شناسایی عوامل خشکی دریاچه نتیجه می‌گیریم که احیاء دریاچه از طریق اجرای راه‌حل‌های عملی و ممکن در بازه زمانی کوتاه از جمله باز کردن دریچه سدها و باردار کردن ابرها امکان‌پذیر می‌باشد، مدیریت آب در زمینه کشاورزی و سایر عملیات طولانی مدت در برنامه‌های آتی باید مدنظر قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

احیاء ، تغییرات کمی و کیفی ، دریاچه ارومیه