بهره گیری از معیارهای نظریه نوشهرسازی در شهر قزوین مورد پژوهش: شهرک پونک

شهر قزوین، دارای پیشینه تاریخی بسیار است،وجود معابر کهن بسیار، گواه این امراست.رشد سریع جمعیت،تغییرنیازهای بشری و نیاز به اسکان جمعیت در زمان کوتاه ، سبب ازدست رفتن هویت شهر شده است. از دیگر سوی بافت تاریخی بدلیل ناکارآمدی در تامین نیازهای معاصر ، روز به روز مهجورتر شده اند.بنابراین میتوان چنین نتیجه گرفت، که راهکارهای سنتی، قابلیت پاسخگویی به نیازهای شهرهای امروزین و رفع مسائل آنها را نداشته، جهت رفع چنین مشکلاتی نیازمند استفاده از شیوه های نوین شهرسازی هستند. شهرک پونک-مورد پژوهش- در شمالی ترین بخش شهرواقع شده و جزئی از جدیدترین توسعه های افقی شهر محسوب میشود. این شهرک بدلیل بی توجهی در طراحی و برنامه ریزی، دارای مسائل بسیار،از قبیل؛ بی هویتی ، نبود سرزندگی، مقیاس غیر انسانی، عدم دسترسی به خدمات، بروز آلودگی ها و...میباشد.بنظرمیرسد با استفاده از معیارهای مطرح در نظریه نوشهرسازی بتوان تاحدی بر مسائل موجود شهرها غلبه نمود. پژوهش حاضر بدنبال شناسایی معیارهای نظریه و بررسی امکان یا عدم امکان استفاده از این معیارها و در صورت نیاز ، تعدیل برخی از آنها براساس شرایط موجود زمینه مورد پژوهش،در جهت رفع مسائل موجود در آن، است. به همین منظور،پس از شناخت وضعیت موجود زمینه مورد پژوهش در قالب معیارهای مطرح نظریه نوشهرسازی، با استفاده از روش تحلیل SWOT به بررسی شرایط موجود بافت پرداخته و جهت دستیابی به طرح مجموعه اقدام به تهیه جداول هدف گذاری گردید.درنهایت زمینه استفاده از معیارهای مطروحه به منظور ارتقاء کیفی هرچه بیشتر فضا و سرزندگی آن،با توجه به شرایط زمینه ای بافت، فراهم گردیده است.در پایان، میتوان نتیجه گرفت که کلیه معیارهای مطرح در نظریه،قابل بکارگیری جهت ارتقاء وضعیت توسعه های جدید شهر و محدوده مورد پژوهش هستند.توجه به این نکته ضروریست که؛ تدوین این اصول، براساس وضعیت بومی محلات ، موجب هماهنگی آنها با معیارهای شکل دهنده به بافتهای شهری ایران می شود.

کلیدواژه ها:

نوشهرسازی (nu) ، روش تحلیل موقعیتی swot ، شهرک پونک ، کاربری مختلط (Mixed Use)